Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

καλές γιορτές

Δια της παρούσης επιθυμώ να ευχηθώ καλές γιορτές σε όλη τη μπλοκοπαρέα και ειδικά στη αγαπημένη σε όλους μας μπλοκομάνα που κατεβάζει τις καλύτερες ιδέες τζαι καταφέρνει να μας οργανώνει αναλόγως.  Στην Πρασινάδα μας λοιπόν, στον σχεδόν συνονόματον μου Ασπρούλη τζαι σε όσους εβοήθησαν και έφεραν το πνεύμα των Χριστουγέννων στα μπλοκς μας τζαι παράλληλα με τα δωράκια που εκάμαμεν ο ένας στον άλλο, εκαταφέραμεν να φανούμεν τζαι λλίον χρήσιμοι σε έναν καλό σκοπό.  

Χαρούμενες γιορτές σε όλους, νάμαστε καλά τζαι δυνατοί το 2013 που όπως δείχνουν τα πράματα, εννα μας ...ημπεί νακκουρούιν ζόρικο.

 

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

and the award goes toooooo.....

Όταν είδα ποια ένει ο σήκρετ σάντα μου, εψιλοκόμπλαρα.  Γιατί εν μια μπλοκού που θεωρώ έξυπνη, με λεπτό χιούμορ, δυναμική τζαι καλιεργημένη.  "Τζαι ποια είμαι εγώ", εσκέφτηκα, "η ταπεινή ασπρουλλού τζαι πασιουρτού, που εννα δώσω τζαι δώρω σε τούτην την συγκεκριμένη μπλοκού;"  Στη προσπάθεια μου που λαλείτε να εμψυχώσω τον εαυτό μου αθθημύθηκα ότι υπερτερώ τουλάχιστον στα χρόνια τζαι αποφάσισα να αφήσω την πείρα της ηλικίας να μου δείξει το δρόμο.

Εμελέτησα που λαλείτε το θέμαν, όσο πιο ώριμα εμπορούσα (λέμε τώρα).  Εσκέφτηκα ότι θα μπορούσα να της δωρίσω ένα χαριτωμένο σκλυλάκι αλλά με τη φοβία που έσιει με τους σιύλλους απέκλεισα το.  Θα μπορούσα ακόμα να την πάρω ένα γυρό να τρομοκρατήσουμε τους γείτονες τραγουδώντας τα κάλαντα, αλλά επειδή οι εμπειρίες της στο συγκεκριμένο θέμα δεν είναι οι καλύτερες εμετάνοιωσα τζαι για τούτον.
 
Αφού λοιπόν ένει θαυμάστρια της Βουγιουκλάκη τζαι του Ρέμου, τζαι ασχολείται τζαι με το θέατρο, αποφάσισα να της απονέμω το γνωστό σε όλους μας (;;;???!!) "Ασπροπασιουρτο-όσκαρ" ντυμένη  σαν Βουγιουκλάκη (μεταξύ μας όσο τζαι να προσπαθήσω εν θα εκατάφερνα ποττέ να γίνω έτσι) και τραγουδώντας το τούτο (απλώς γιατί αν ήξερα όντως τι ήθελε θα με βοηθούσε αφάνταστα).  Θεωρώ ότι της ταιριάζει απόλυτο αυτό το βραβείο, γιατί με τις συμβολή της στα θεατρικά  ανεβάζει τον πήχη στα πολιτιστικά δρώμενα του πονεμένου μας τούτου νησιού.
 
Αγαπημένη μου Brenda σου εύχομαι καλά Χριστούγεννα, καλά να ... μας μπει το 2013 τζαι πολλή πολλή αγάπη να έσιεις στη ζωή σου.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

τι μας περιμένει;

Μόλις μου τηλεφώνησε η αδερφάρα μου που την Αθήνα.  Ακούετουν στενοχωρημένη, μου είπε ότι εχτές τους ανακοίνωσε ο μάστρος ότι τους μειώνει ξανά το μισθό στο μισό.  Εν τζαι μπορούν να κάμουν τζαι τίποτε.  Δουλειές εν υπάρχουν.  Εστεναχωρήθηκα τζαι εγώ πολλά.  Τζαι εφοήθηκα.  Φοούμαι ότι παρόμοιες καταστάσεις περιμένουν μας τζαι εμάς.  Κάτι μου λέει ότι εννα πηαίνουμεν που μείωση σε μείωση.  Τζαι είμαι πολλάααα θυμωμένη.  Είμαι έξω φρενών με τους πολιτικούς μας. Ούλλους.  Εν θέλω ούτε να τους ακούω, ούτε να τους θωρώ, ούτε να τους ψηφίσω.  Εν θέλω να μου λαλούν πόσο φταιν οι υπόλοιποι εκτός που τους ίδιους.  Θέλω να μου πουν πότε τζαι πώς θα μας φκάλουν που μες τα σκατά που μας εσύραν. 

Το μόνο που μου δυά λλίην ελπίδα ένει η αλληλεγγύη τζαι η βοήθεια που δυούμεν ο ένας στον άλλον τελευταίως.  Φαίνεται ότι νοιαζόμαστεν ακόμα για τους δίπλα μας.  Μόνον έτσι αν τα καταφέρουμεν τζαι φκούμεν που τα δύσκολα.  Με το να στηριζόμαστεν ο ένας στον άλλον.

Ο Θεός να μας λυπηθεί.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

wehey!!!!

Έμαθα το τζαι τούτον.  Μάλιστα κυρίες και κύριοι.  Είμαι μια ολοκληρομένη μπλοκού τζαι πετώ που τη χαρά μου.  Χάρη στην αγαπημένη μου φιλενάδα Κολόνα, μπορώ τωρά τζαι εγώ να κάμνω λίνκς!!!

Δέτε με!!!! Δέτε!! Δέτε με τζαι αν έχω αϋπιν πέτε!  (Έχω κάμποσα αϋπια εν η αλήθκεια αλλά εν άλλο θέμα τούτο.!!!)

Έντα καλάααα!!! Η ζωή φαντάζει νακκουρούιν καλύτερη τωρά.

Ελπίζω μόνον να τα έκαμα σωστά μετά που τόσο χουμίσι!

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ήρτεν τζαι έφυεν

Ήρτεν η αδερφάρα μου η μιτσιά που τα μαύρα τα ξένα. (καλά μεν φανταστείτε, εν που την Αθήνα που ήρτεν).  Έμεινεν μαζί μας, αφού έχουμε τωρά τζαι δωμάτιο όφκερον.  Εμάζεψα την οικογένειαν ούλλην μητσιούς μεγάλους την πρώτην μέρα, ήταν τζαι Κυριακή τζαι εβόλευκεν.  Βασικά είμασταν η άλλη η αδερφάρα, με τους λατρεμένους μας τζαι τα "μωρά" μας μαζί με τους χαρτωμένους / δεσμούς τους.  Ήταν τέλεια, ελπίζω να το εχάρηκαν τζαι οι υπόλοιποι όσον το εχάρηκα εγώ.  Έτσι μου εφάνηκεν πάντως γιατί αρκήσαμεν πολλά να το διαλύσουμεν.  Ύστερα εν τζαι επολλοείδαμεν την.  Έκαμνεν τζείνη τα δικά της, εβουρούσαμεν τζαι εμείς να προλάβουμεν τη ρουτίνα μας εβρεθούμασταν λλίον ποδά - ποτζεί. 

Το θέμαν ένει ότι είχα την ευκαιρία να την περιποιηθώ λλλίον μαμμαδίστικα, γιατί έχω την έννοια της που ένει ποτζεί μόνη της.  Εμαήρεψα της τα φαγιά της που της αρέσκουν, επίνναμεν τον  καφέ μας μαζί την ώρα που εστρέφετουν  που τους γυρούς της.  Ως τζαι τα χριστουγεννιάτικα έφκαλα τα τζαι εστολίσαμεν το σπίτι μαζί γιατί έτσι έθελεν.  Ήταν λλλίες οι μέρες που έμεινεν τζαι έτσι εν επρολάβαμεν να εκνευρίσουμεν πολλά η μια την άλλην.  Υποσυνείδητα νομίζω ότι εμπήκα λλίον στο ρόλο της μακαρίτισσας της μανούλας μας.

Απόλαυσα το όμως.  Σιέρουμαι που της έκαμα τα χαττίρκα.  Παρόλο που εν είμαι πολλά της αγκαλιάς τζαι του κανατζέματος όπως ένει τζείνη, έιμαι σίουρη ότι ξέρει το ότι αγαπώ την τζαι εννα είμαι πάντα δαμέ αν με χρειαστεί. Μακάρι να ένει καλά τζαι να προσέχει, παρόλο που ο νούς της εν πάνω που την κκελέν της.

Τούτη η σχέση μεταξύ αδερφών ένει ανεκτίμητη κατά τη γνώμη μου.  Ελπίζω και εύχομαι οι κόρες μου μεγαλώνοντας να έχουν η μια την έννοια της άλλης τζαι να συνεχίσουν να αγαπιούντε παρόλο που ένει διαφορετικοί χαρακτήρες όπως είμαστεν εγώ με την αδερφάρα μου την μιτσιά την τρελλάρα.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ούφφφου πάλε!

Τελικά πρέπει να είμαι πολλά τούβλον.  Εν τζαι εξηγείται διαφορετικά.  Είμαι τόσον χρονών γεναίκα (καλά μεν φανταστείς, στο άνθος μου, τζαι νακκουρίν παραπάνω) τζαι να απογοητεύκουμαι ρε κουμπάρε τόσον πολλά κάθε φορά που τους γύρω μου!!!

Δηλαδή, εντάξει, εμεσολαβήσετε για να μου φορτώσετε τη δουλειά που εν έχω ιδέα πώς θα την κάμω αφού εν εξαναασχολήθηκα, εντάξει, επαίξετε πελλόν τζαι εχωστήκετε μές τα γραφεία σας χωρίς να πείτε ρε χαζοβιόλα άσπρη και πασιούρτα, κάμε την δουλειά αλλά αν θέλεις να σου εξηγήσουμεν κάτι ρώτα μας (αφού εσείς ξέρετε την σωστή διαδικασία τα ευλοημένα).  Αλλά όι ρε κουμπάρε να μου κατεβάζεις τζαι μούτρα (ειδικά εσύ που είσαι μέσα σε τζείνεις που εθεωρούσα παραπάνω που απλή συνάλελφο) επειδή εζήτησα μιαν μικρή τζαι ασήμαντη βοήθεια για κάτι  άλλο, που εν υπήρχεν περίπτωση να προλάβω διαφορετικά.  Δηλαδή τι άλλο να κάμω;   Να μπήξω τζαι ένα σκουπόξυλο μες στον κώλο (με το μπαρδόν) αφού βουρώ που βουρώ πάνω κάτω σαν την πελλλή, να σκουπίζω τζιόλας τα πατώματα;
 
 
 

Τελικά όμως, εν τζαι εν άσιημα να συμβαίνουν τέθκια πράματα, γιατί εκτιμάς τους λλίους που δείχνουν την αξία τους, που ένει η φωνή της λογικής τζαι έχουν διάθεση να σε βοηθήσουν αντί να σε εκμεταλλευτούν. Γειά σου ρε Κολόνα πάλε. Καλά λέω εγώ ότι είσαι η διαλεχτή της παρέας. Αγαπώ σε πολλά.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Η πασταρκά!

Απαναγία μου εντα πατσαρκάν έφαα εχτές.  Ακόμα είμαι σουζουλιασμένη.  Τζαι μουθκιασμένη.  Σίιλιες φορές καλλύττερα να ήταν αληθινός ο πάτσος παρά έτσι σκέδιον.  Εγώ ενόμιζα ότι είμασταν στην ίδιαν μερκάν με τούτο το πολλά κοντινό μου άτομο.  Είχα της τόσην εμπιστοσύνη, έλεα της τους προβληματισμούς μου.  Είχα της εμπιστοσύνη.  Λέω "είχα" γιατί εν είμαι σίουρη πιον.  Δηλαδή θέλω να πω, ακόμα τζαι αν η κουβέντα έννεν ακριβώς έτσι όπως μου την εμεταφέραν, γιατί να μεν μου το πει τζαι η ίδια ότι έγινεν τούτη η κουβέντα;  Μήπως έθελεν να μου το κρύψει.  Μήπως ένει όντως έτσι όπως μου το εμεταφέραν, τζαι όντως στο τέλος είπε "μεν της πεις ότι σου το είπα";

Τον τζαιρόν που επέρναν τζαι τζείνη τα δικά της, εγώ είμουν τζει που την διακριτική, μόνον άκουα τζαι ανησυχούσα για τζείνην.  Επίστευκα ότι τζαι τζείνη έτσι θα εσυμπεριφέρετουν στη θέση μου.  Πόσον ηλίθια είμαι δηλαδή; Τέλλεια χαζοβιόλα!  Τωρά που αντιστραφήκαν οι όροι ένει δυνατόν να εσυμπεριφέρτηκεν τόσον σκάρτα; 

Εν τζαι εννα αντέξω, εννα της πω κάτι.  Θέλω να ακούσω τι εννα μου πει.  Τζαι ό,τι τζαι να μου πει θέλω να δω τι εννα απαντήσει άμαν την ρωτήσω "καλά αφού έγινεν έτσι γιατί εν μου είπες ότι έκαμες έτσι κουβέντα;"  Σε τούτην την ερώτησην, όσο τζαι να προσπαθήσω να τη δικαιολογήσω (γιατί θέλω πολλά να της έβρω ελαφρυντικά) έν ηβρίσκω μια λογική απάντησην.  Γιατί εν μου το είπε; Α; γιατί; 

Αμάναμουμανούλλα μου, έντα απογοήτευση εν τούτη!!!! Έτο εζάωσεν το δειν μου, εττάττεψα πάλε τζαι θέλω νάβρω μιαν σκοτεινήν τρύπαν να πάω να μπηχτώ μέσα.
 

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Τι να κάμω;

Πώς μπορείς να πείσεις την κόρη σου να μεν ξεχάσει τον εαυτό της;  Να μεν προσκολληθεί στο αγόρι της ολοκληρωτικά, χωρίς να ακουστείς αρνητική;  Πώς να της δώσεις να καταλάβει πόσο σημαντικό ένει να κρατήσει τζαι δικές της φιλίες όι μόνον δικές του.  Να κρατήσει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς της άθικτο, να μεν χαθεί εντελώς στην καινούρια της ταυτότητα.  Εν τζαι φταίει ο ίδιος. Εν που μόνη της που το κάμνει.

Μακάρι να ένει τούτος ο άντρας της ζωής της.  Μακάρι να της έρτουν ούλλα όπως τα ονειρεύκεται.  Εγώ είμαι η πρώτη που το εύχουμαι.  Αλλά βλέπω μιαν έντονη τάση να θέλει αφήσει πίσω της ότι είσιεν πριν που έν έχουν να κάμουν μαζί του.  Τζαι θεωρώ το τούτον μεγάλο λάθος. Είμαι η μάνα της, ανησυχώ, να μεν το θίξω καθόλου το θέμα;

Αλλά τι σας ρωτώ;  Ήδη έθιξα το.  Τζαι εν επήεν καθόλου καλά η επιχείρηση: "Στοργική μανούλα εισηγείται".  Ήταν κάτι παραπάνω σαν "Αμανούλλα μου, άρκεψεν πάλε!"  τουλάχιστον τούτον είδα στην αντίδρασην της.  Τωρά εννα μου πείτε, πού πάεις κόρη μου ξηβράκωτη στα αγγούρκα! Πού ένει η διπλωματικότητα σου, πού ένει η λεπτότητά σου.  Αν με ρωτάς εμέναν, θεωρώ ότι είμουν τζει που την διπλωματική τζαι την λεπτή (πασιοκώλα λεπτή αλλά πάλε λεπτή στην προσέγγιση).  Τουλάχιστον επιστράτευσα όση διπλωματικότητα τζαι λεπτότηταν είχα διαθέσιμην, τζαι ακόμα λλίιην .  Αν όμως ρωτήσεις την κόρη μου, υποψιάζομαι ότι μπορεί ο χαρακτηρισμός "διπλωματική" να μεν ένει ο πρώτος που θα μου δώσει.

Η αλήθκεια ένει ότι που μωρό η μούττη του θκυόσμη.  Εν εδέχετουν ούτε την πιο καλοπροαίρετην παρατήρηση.  Τζαι επειδή ήταν μωρό που εν της άρεσκεν να ταράσσει τα νερά, εν ελάλεν τίποτε αλλά εκατέβαζεν τα μουτρούθκια της τζαι εκλύετουν στον εαυτό της.  Τζαι επειδή ξέρουμεν το τούτο, πάντα κάμνουμεν πρόβα τα λόγια μας πριν να της πούμε κάτι που μπορεί να μεν της αρέσει.

Η άλλη μου η κόρη, η μητσιά, εν που άλλον ανέκδοτο.  Τζείνης ότι θέλεις πε της, εν φακκά πεννιά.  Φτάνει που αποφάσισεν κάτι, να φακκάς τον κώλο σου πάνω τζαι χαμέ, εν της τζίζει τίποτε.  Προχωρά ακάθεκτη τζαι μες την τρελλή χαρά.

Εψές που λαλείτε με την μεγάλη κόρη, εθυμήθηκα τες εποχές που είχαμε δράματα αν της έλεα το πιο απλό πράμαν, όπως ας πούμεν, εν πάει αγάπη μου το φανελλάκι με τα κουνελλάκια και το παντελονάκι με τα ελεφαντάκια, τι θα έλεες αν φορούσαμεν κάτι άλλο!  Εγίνουμουν αυτομάτως public enemy number one!

Τζαι επανέρχομαι στο ερώτημα μου, επειδή επολλολόησα πάλε. Τι να κάμω;  Ή μάλλον τι άλλο να κάμω;  Ο λατρεμένος μου έτερος, σαν ο ψυχραιμότερος που τους θκυό μας, ή μάλλον ο μόνος ψύχραιμος που τους θκυό μας, θεωρεί ότι εν έσιει τίποτε άλλο να γίνει.  Έσιει τζαι τζείνος τες ίδιες αγωνίες με εμένα, αλλά πιστέφκει ότι πλέον εν θέμα δικό της.  Αν νιώσει ότι την προβληματίζει κάτι, ή θέλει βοήθεια σε κάτι ξέρει ότι είμαστε δίπλα της.  Ναι, απαντώ εγώ, ξέρει ότι είμαστε δίπλα της αλλά εννα έρτει που μόνη της να μας μιλήσει, τζαι αν μετανοιώσει αλλά ένει αργά; Ούφφφφου, αγωνίες, πολλές αγωνίες ρε παιδί μου.  Εν έπρεπεν να ξεγνιάζω όσον μεγαλώνουν;
 
Εσείς πώς το βλέπετε το θέμα;
 

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Ο Μίκης

Η μέρα μου σήμερα εν εξεκίνησε σπουδαία αλλά όσον επροχώραν έσαζεν. Εν τζαι έγινεν τζαι τίποτε τζινούρκον. Απλά ξυπνώντας τζαι ακούοντας στις ειδήσεις τα ίδια τζαι τα ίδια για την τρόικα τζαι ξέρω γιω κουέντες, το πλάσμαν συννεφκιάζει. Εν τζαι τούτη η αβεβαιότητα ρε παιδί μου που, εμέναν τουλάχιστον, κόφκει τα πόθκια μου.
Ούτε όμως έγινεν τζαι τίποτε τζαι όμως, ξαφνικά ένιωσα καλύτερα. Απλά εμαζευτήκαμε 5 -6 φίλες το μεσημέρι για φαϊ. Τζαι λέω φίλες, γιατί πλέον εν φίλες που τες θεωρώ τζαι όι μόνον συναδέλφισσες. Που μιαν πελλάραν να σύρει η κάθε μια, που σύρνουμεν πολλές τζαι όι μόνον που μιαν, έτην την διάθεση που αλλάσσει. Έχω άδικο που μου αρέσκουν οι γυναικοπαρέες;
Η μια εννά μας δείξει φωτογραφίες που το μωρούδι της που εν τόσο χαριτωμένο που σου έρκεται να βουττήσεις μες τη φωτογραφία τζαι να το αρκέψεις στα φιλιά τα ρουφηχτά. Η άλλη εννα μας για τις προσπάθειές της να κατορθώσει το ακατόρθωτο, να εξηγηθεί δηλαδή με την έφηβη της κόρη. Πιάνεις τον εαυτό σου να αναπολείς τις εποχές που είσιες τζαι εσύ τις κόρες στου στην εφηβεία τζαι έθελες να παίρνεις φόρα τζαι  να φακκάς τη κκελλλέ σου πάς τον τοίχο. 'Υστερα εννα πούμεν τζαι λλίον για τους λατρεμένους μας, πόσο ξεροτζέφαλοι, αναίσθητοι, ευαίσθητοι αξιαγάπητοι τζαι εκνευριστικοί ένει. Μετά εννα μπούμε σε σοβαρά θέματα. Εννα σχολιάσουμε τα του γραφείου τζαι ακόμα πιο σοβαρά εννα σχολιάσουμεν το χάλι της οικονομίας τζαι πώς εννα μας επηρεάσει. Τζαι τζαμέ που είμαστεν απορροφημένες σε πολλά σοβαρή συζήτηση τζαι μέσα στον προβληματισμό τζαι τη συκκίρτηση, η διαλεχτή της παρέας, που την είχαμε στείλει το πρωί σε σεμινάριο τζαι έγινεν η κκελέ της κολόκα τζαι ως εκ τούτου εν μπορεί πιον να συγκεντρωθεί τζαι να παρακολουθήσει καμιάν συζήτηση, μεινίσκει κάμποσην ώρα σιωπηλή τζαι απορροφημένη μες το φετσιανούι του καφέ που μόλις ήπιεν τζαι αναφωνεί ολόχαρη: ΕΤΟΝ ΜΙΚΗΝ!!!!
Μπορεί να έσιει χάσει το νόημα της συζήτησης, αλλά μετά από προσεχτικήν μελέτη που ούλλες μας, είσιεν δίκαιον η πελλή σου. Όντως, ο Μίκης ήταν τζιαμέ, εφαίνετουν ολοκάθαρα, μέσα στο φετζανούιν του καφέ. Καφετζού εν είμαι, εν ηξέρω τι μπορεί να σημαίνει ένας ποντικός με μεγάλα αφκιά ζωγραφισμένος μέσα στο φετζάνι σου, αλλά όντως ήταν τζαμέ. Τζαι καπου τζιαμέ έληξεν τζαι το διάλειμμα μας με το ομόφωνο μας συμπέρασμα, ότι ναι, ο Μίκης είχε εμφανιστεί μέσα στον καφέ. Αν με ρωτάτε, νομίζω ότι η δική μας σύναξη ήταν πιο εποικοδομητική που τις συναντήσεις που κάμνουν οι "πολιτικοί μας φωστήρες" τον τελευταίο τζαιρό.  Εμείς τουλάχιστον ανακαλήψαμεν τον Μίκην.  Τζείνοι τι ανακαλήψαν;
Γεια σου ρε Κολόνα πάλε!!!!

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Νυστάζω: ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ


Νυστάζω. Αλλά νυστάζω πολλά, όι αστεία. Μιλούμεν τζοιμούμαι για λλία δευτερόλεπτα σαν κάθουμαι τζαι κοττά η κεφάλα μου!!

Εν τζαι εν το πιο σωστό πράμαν, να είμαι γραφείο, κυρρρία, με το προσεγμένο μου το βάψιμο, με το συγυρισμένο μου το μαλλί, με τες πέρλες μου στο λαιμό (καθότι είπαμεν είμαι μια κυρρρία) τζαι να αντινάσσουμαι κάθε λλίιον που τη νύστα. Είμαι τζαι μες τη μέση τα ευλοημένα. Όπου γυρίσω έσιει μάστρους. Έχω τζαι τόση δουλειάν. Εν έχω την επιλογή να αποσυρθώ σε καμιά γωνιά να ρίξω έναν σύντομον κουρούι περκιμον συνέλθω! Με υπεράνθρωπη προσπάθειαν όσον τζαι καταφέρνω να μείνω όξυπνη για λλίον αλλά έχω υιοθετήσει αναγκαστικά το βλέμμα της καθυστερημένης αγελάδας.

Μεν μου πείτε να πιω καφέ, εδοκίμασα το.  Παρολίγον να ποκουππιστώ μες το φετζάνι τζαι να πνιώ τζιόλας. Ένταμπου να κάααμωωωω;;;;!!!! 

Ήβρα το. Εννα μπω πούποτε να θκιαβάσω για την τρόικα, πέρκιμον αντελοσσιαστώ τζαι ξυπνήσω.

 

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Ωδή στο μαύρο μας το χάλιν!!!

Εεεεε! εντα τζαιρούς εφτάσαμεν  
δαμέ στο ξερονήσιν 
Εεεεε! εφάαμεν τζαι εσπάσαμεν  
τωρά εν έσιει χίτσιν.
  
Εεεεε! ποιος μας το παραλάλησεν 
τζαι ποιος μας είσειν άχτιν 
Εεεεε! το κράτος μας επάττησεν 
τζαι ποιος εννάβρει άκρην;
 
Εεεεε! Η κρίση εν θα έφταννεν
ήτουν να προσπεράσει
Εεεεε! ήρτε όμως τζαι έκατσεν
τζαι εν λαλεί να πνάσει
 
 
Εεεεε! οι ηγέτες μας (οι ποιοί;;;) εν άξιοι 
ούλλοι τους ένας τζ΄ένας 
Εεεεε!  ποιος φταίει ολάν; Ασπάξιξιι 
εν φταίει σιορ κανένας!
 
Εεεεε!Το κράτος μας εν τίμιον
σκέφτεται τον λαόν του (yeah right!!!!)
Εεεεε! φέρτε μου έναν δήμιον
να κόψει τον λαιμό μου.

Εεεεε! Που τα σκατά στα κότσιρα (με το μπαρδόν!)
εν σίουρον πως πάμεν
Εεεεε! Μόνον πιον εις τα όνειρα
εννάχουμεν να φάμεν!

Πέκριμον παστίνουμεν τζαι λλίον πιλέ μου! :-(
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Ο λατρεμένος

Εχτές ο λατρεμένος μου έτερος τζαι εγώ είχαμεν επέτειο.  Όι γάμου, συμβίωσης.  Πριν που 25 χρονάκια άφηκα τα ούλλα πίσω τζαι επήα στην Αγγλία να τον έβρω.  Είμαστε μαζί παραπάνω που τη μισή μας ζωή .Ήταν τολμηρή απόφαση. Ίσως η αθωότητα της ηλικίας, ίσως μια απογοήτευση που είχα περάσει, ίσως ο χωρισμός των γονιών μου τζαι η άσιημη κατάσταση στο σπίτι που με έσπρωχνε να φύω, είχαν το μερίδιο τους στο να μεν διστάσω καθόλου.  Σίγουρα πάντως το ένστικτο μου ελάλεν μου, τούτος ο άθρωπος εν ο άθρωπος σου.

Τελικά ήταν το καλύττερο πράμαν που έκαμα ποττέ μου.  Επεράσαμεν μαζί τόσα τζαι τόσα.  Είχαμεν χωρισμούς τζαι αρρώστιες δικών μας αθρώπων, θανάτους, οικονομικές δυσκολίες, αλλά εστηρίξαμεν ο ένας τον άλλον τζαι αντέξαμέν τα.  Επεράσαμεν τζαι πολλές χαρές.  Τζαι ήταν πιο γλυτζιές τούτες οι χαρές επειδή ήταν δίπλα μου το ετερούι μου.  Εκάμαμεν οικογένεια, τες θκυο μας κοράσες, τζαι εμεγαλώσαμεν τες όσο πιο σωστά εξέραμεν τζαι εμπορούσαμεν. 
 
Μεν φανταστείτε, εν τζαι ζούμεν μες το ροζ μας συννεφάκι. Νευριάζει με, τζαι νευριάζω τον συχνά, αλλά έχουμεν αποδεχτεί ο ένας τα ελαττώματα του άλλου. Για παράδειγμαν υστερεί λλίο στο δίπλωμα των σεντονιών (βλέπε ανάρτηση 25/9/12 - ναί τόσο άσχετη είμαι, εν τα κατάφερα να κάμω link), τζαι εγώ νευριάζω τον επειδή ... ε τέλος πάντων μάλλον θα τον νευριάζω με την τελειότηταν μου.
 
Τζαι τωρά, λλίον πριν τα 50 μας, οι κόρες μας αρκέψαν να παίρνουν η κάθε μια το δρόμο της, εμείναμεν πάλε οι θκυό μας τζαι εν θα τον άλλασσα με τίποτε.    Ένει το φιλούι μου, ο άντρας μου, ο σύμβουλός μου, το άλλο μου μισό.  Αγαπώ τον πολλά.  Ο Θεός να μας έσιει καλά να ζήσουμε μαζί άλλα 25 χρόνια, τζαι άκόμα πιο πολλά,  το ίδιον ευτυχισμένοι όσο είμασταν ως τωρά.
 


Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Οι αδερφάρες μου

Έχω θκυο αδερφές, μια μεγαλύττερη μου τζαι μιαν μιτσόττερη.  Ναι, είμαστε έναν εναλλαχτικόν βέρσιον των τριων χάριτων, τζαι ναι, είμαι η μεσαία, δηλαδή η πιο άοσμη τζαι η πιο άχρωμη που τες τρεις μας, λόγω του συνδρόμου του "sandwitch child". 

Με την μεγάλην βρίσκουμεν τα παραπάνω, παρόλο που τες αγαπώ τζαι τες θκυο πολλά.  Η μιτσιά εν λλίιον "φευγάτη", λλίιον επαναστάτρια, εν ημπαίνει σε καλούπια βαρκιέται εύκολα.  Η άλλη ενει εντελώς το αντίθετον.  Αν δεν έσιει μιαν ρουτίνα την οποία να ακολουθήσει με ευλάβεια, χάννει τα Πάταρα της.  Εγώ είμαι πιο κοντά σε τούτην τη ψυχολογία, αλλά στο πιο ανώδυνον.

Ένει η αλήθκεια ότι η μεγάλη είσιεν παραπάνω πίεση που τους γονιούς μας μεγαλώνοντας από ότι είχαμεν εμείς, σε ούλλα.  Έπρεπεν να ένει άριστη μαθήτρια, καλή στα αθλητικά, καλή στη μουσική, πιο φρόνιμη, πιο υπεύθυνη.  Ε! εμείναν της τούτα ούλλα σε στυλ εμμονής όμως.  Εν τζει που την τελειομανή.  Η μητσιά που την άλλην, ήταν το μωρό, τζαι έμαθεν να τα βρίσκει ούλλα έτοιμα τζαι να κάμνει ότι κόψει η ξερή της.  Έμεινεν της τζαι τούτης το αϋπιν.  Που είμασταν μητσιές, ένιωθα αδικημένη επειδή ό,τι τζαι να έκαμνα καλόν ή κακόν, επέρναν απαρατήρητο.  Ύστερα που εμεγάλωσα εκατάλαβα ότι τελικά εν τυχερή που ήμουν.  Εμέναν εν μου έμεινεν έναν αϋπιν, που να ξεχωρίζει δηλαδή. Έχω πολλά μιτσιά μιτσιά.  Με άλλα λόγια έχω αγγίξει την τελειότητα!!!

Τα χρόνια που έλειπα στην Αγγλία, τα άτομα που επεθημούσα τζαι ελείπαν μου παραπάνω που ούλλους τους άλλους, ήταν η μάμα μου τζαι οι αδερφάρες μου.  Έχουν τζαι οι θκυο έναν διαβολικό, ξερό χιούμορ (που ευτυχώς πιάννουν το τζαι τα έτερα μας ήμισυ) τζαι άμαν είμαστε παρέα κατουρκούμαι πάνω μου που το γέλιο.  Ακόμα τζαι στες πιο δύσκολες μας στιγμές, διακομωδούμεν τους εαυτούς μας τζαι θκιαβαίνουμεν ως πάρα τζει.  Τον τζαιρόν ας πούμεν που η μεγάλη η αδερφάρα επέρναν τα πάνδεινα που τον έφηβο γιό της, είσιεν φτάσει στο συμπέρασμαν ότι σε προηγούμενη της ζωή  θα ήταν οπωσδήποτε αρχιπουτάνα τζαι κατά συρροήν δολοφόνος ταυτόχρονα, γι αυτόν τζαι τωρά πληρώνει παλιές αμαρτίες!

Νευριάζουν με πολλά όμως τζαι οι θκυό τους πολλές φορές.  Με τη μητσιά γίνουμαι πελλή που τα νεύρα μου που αρνείται να σκεφτεί τζαι να προνοήσει τζαι λλίον για το μέλλον της, ζει μόνον για το τωρά τζαι νομίζει ότι ένει ακόμα 16 χρονών.  Έσιει όμως μιαν ανεμελιάν που θαυμάζω τζαι τούτον κάμνει την πολλά αγαπητή στους γύρω της.  Έσιει πολλούς φίλους που απόδειξαν ότι ένει έτοιμοι να τη βοηθήσουν άμαν τους χρειαστεί.  Η μεγάλη πάλε νευριάζει με, σε βαθμό παραλυσίας, με την μανία της να μεν ξηκολλά που το πρόγραμμάν της.  Πρέπει να κάμνει συγκεκριμένες δουλειές κάθε μέρα, σε συκεκριμένην ώρα, τζαι αλοίμονόν του τζείνου που εννα θέλει την προσοχή της τζείνη την ώρα.  Τζαι κατύσιη του επίσης τζείνου που εννα θέλει να ποθκιαλλάξει μέσα στο σπίτι κατά τη διάρκεια τζαι κατά τες ώρες που ακολουθούν την επιχείρηση "γλύψιμο σπιθκιού πόλα σέλα" δηλαδή συνέχεια.  Ένει όμως πανέξυπνη, ξέρει τα ούλλα, έσιει έναν χιούμορ που την κάμνει τη ψυχή της παρέας όπου βρεθεί. Τζείνο μάλιστα που ένει πολλά συγκινητικόν ένει ότι έσιει την έννοια μας σαν η μεγάλη μας αδερφή, παρόλον που εν θα το παραδεχτεί ποττέ της.  Φαίνεται που τες αντιδράσεις της ότι καμαρώνει μας άμαν πετύχουμεν κάτι καλό τζαι ανησυχεί πολλά στα δύσκολά μας.

Τούτες ενει οι αδερφάρες μου, οι αρφούες μου.  Τζαι ένει τα θκυο άτομα στον κόσμον ούλλον, εκτός που τες κόρες μου τζαι τον λατρεμένον μου έτερον, που αν μου πάθουν ποττέ τίποτε, εν νομίζω ότι εννα το αντέξω.
 
 
 
 

 

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Ππούφφφου!!!!

Κάποιος σωλήνας εστούππωσε τζαι φκαίνουν μυρωθκιές τζαι βρωμόνερα (και όχι μόνον) όποθθεν έβρουν διέξοδο, που όποιον νεροχήτην έβρουν πρόχειρον.  Ειδοποιήσαμεν υδραυλικόν, ήρτεν το κοπελλούιν, μάχου - μάχου με τζείν το μασκαραλίκκιν, νομίζω εν σούστα που μου την είπε, αλλά εκάμαμεν μιαν τρύπαν στο νερό.  Οι σωλήνες μας λαλεί εν παραθκιάνταλοι με κάμποσες κούρβες τζαι εν μπορεί με τες σούστες που έσιει να τες ξηστουππώσει!!!  Εχουμεν μείνει στουππωμένοι τζαι μες το ζόλον, ως τη Δευτέρα το πρωί που εννάρτει άλλος μάστρος που έσιει πιο εξελιγμένον μασκαραλλίκκιν, ηλεκτρικό.  Ως τότε, ούτε πλυντήριο μπορεί να λειτουργήσει, ούτε βούρνες, ούτε το ένα ντους ούτε η μια τουαλέτα.  Ευτυχώς που έχουμε ακόμα ένα ντους και μια τουαλέτα που λειτουργούν, διαφορετικά ήταν να γυρευτούμεν στη γειτονιά.  Με καθαρό βρακί τζαι ττόρον παραμάσχαλα, ήταν να κτυπούμεν πόρτες πέκριμον μας λυπούνταν τζαι αφήναν μας να λουθούμεν τζαι να τους κατουρήσουμεν (και όχι μόνον) πόψε τζαι αύριο, ως πάρα τζει!  Τζαι όι τίποτε άλλον, αλλά εν τζαι έχουμεν τζαι ιδιαίτερες σχέσεις με τη γειτονιά, έτο ένα καλημέρα τζαι ένα γειά σας, τα απαραίτητα δηλαδή. Με τούντην ευκαιρίαν ήταν να συσφηχτούν τζαι οι σχέσεις μας. Εν τζαι η αδερφάρα μου δίπλα δηλαδή, αλλά τζείνη ένει μια ξεχωριστή ανάρτηση που μόνη της.  Ένα εννα σου πω: Έτσι τζαι έτριψεν τζαι εκαθάρησεν, καλά κάμνεις να τα στουππώσεις ούλλα που μόνος σου για να μεν χρησιμοποιήσεις με ντους με τουαλέτα με τίποτε, άσε!

Ας ελπίσουμεν ούλλοι μαζί λοιπόν, ότι το ηλεκτρικόν το μασκαραλλίκκιν εννα μας ξηστουππώσει μιαν τζαι έξω, γιατί αν δεν τα καταφέρει "σιέσαι μέσα" (και όχι μόνον μεταφορικά).

Αυτά, φεύκω τωρά, πάω να φκάλω τη κεφάλα μου πόξω που το παράθυρο για καθαρόν αέρα. 

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

make love, not war ολάν!!!

Εν ξέρω ποιος πλανήτης εν ανάδρομος, ποιον άστρο απαυτώνει ποιον κομήτη, πάντως η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.    Εγώ το μόνο που έθελα ήταν μια ήρεμη εφτομάδα, αλλά αλώπος ατύχησα πάλε.  Εν λυπηρό ρε παιδί μου.

Ακόμα εν εκατέληξα ποιος έσιει δίκαιο τζαι ποιος άδικον, γιατί τζαι τες θκυό πνύει τες το δίκαιο τζαι  λαλούν τα τζαι οι θκυο η κάθε μια που την μερκάν της.  Τζαι το ανησυχητικόν ένει ότι έρκουνται σε εμένα τζαι λαλούν μου τα.  Τζαι συνπάσχω τζαι με τες θκυο.  Γιατί τόσον τζαιρό εσυνδέθηκα μαζί τους. Βλέπω σε ούλλους δίκαιο προς το παρόν, εν εκατέληξα ακόμα.  Το θέμα όμως εν ένει ποιος έσιει δήκαιον. Το θέμαν εν άλλον. Εν εκαταλάβαν ακόμα ότι εν είμαστεν εχθροί, ότι εν μαζί που εννα πορευτούμεν τζαι καλά κάμνουμεν να τάβρουμεν τζαι να δούμεν ενταμπουνα κάμουμεν με την μπόρα, όι μπόραν λάθος, θεομηνία που μας έρκεται.

Πόσον πιο απλά θα ήταν τα πράματα, αν αναλάβανεν ο καθένας τις ευθύνες του, παρά να βλέπει μόνον τα λάθη των άλλων;  Πε ρε κουμπάρε, σόρρυ παιθκιά, έχω τζαι εγώ ευθύνη, εννα προσπαθήσω να επανορθώσω τζαι πάλε φίλοι!!!  Τζαι παρά να σαλαβατάς τζαι να μουρμουράς ποδά τζαι ποτζεί, ποννα ηρεμήσεις, πήαινε, εύρε τον άλλο που νιώθεις ότι σου έφταιξε τζαι μιλήστε σιορ!  Μπορεί τζαι να εξηγηθείτε στο τέλος. " Σκέψου το", γίνεται, που λαλεί τζαι η γνωστή διαφήμιση!! Ξέρω το, έτυχεν μου που το έκαμα τζαι σαρπράις σαρπράις, τες παραπάνω φορές βρίσκεις τα με τον άλλον.
 
Μέηκ λάβ ρε κοπέλλια, νοτ γαρ τα γέριμα!

 

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Τα αεροπλάνα και οι καταχρήσεις!

Το περασμένο Σάββατο επήαμε στα Χανιά για 2 μέρες, εκεμταλλευόμενοι το τριήμερο της 1ης Οκτωβρίου.  Είμασταν ωραία παρέα, εγώ με τον λατρεμένο μου έτερο, η αδερφάρα η μεγάλη με τον δικό της και ακόμα 3 ζευγάρια.  Έθελα πολλά να πάω, εκατάφερα να ξηκολλήσω τζαι τον λατρεμένο μου που τη δουλειά του, χωρίς πολλήν δυσκολία τούντην φορά, τζαι ούλλα ήταν σιήσιην!!!

Εκτός που έναν πράμαν, το ότι φούμαι πολλά το αεροπλάνο.  Μιλούμεν έχω φοβίαν, πώς το λέσειν;   Θέλω τη βοτκούα μου τη διπλήν για να φκώ πας το αεροπλάνο σχετικά ήρεμη.  Τζαι ύστερα μιλώ συνέχεια στον εαυτόν μου για να μεν ξεφύγει τζαι ξεφτυλιστούμεν.  Ε! τούτην τη φορά, πριν να φκω πάνω, ήπια τη βοτκούα μου ως συνήθως, εδήλωσα του λατρεμένου μου έτερου με ύφος που εν εχωρούσε συζήτηση "Θέλω σε δίπλα μου στο αεροπλάνον Α!" αλλά εν έμεινα μόνον ως τζιαμαί.  Αφού μας εκάτσαν τζαι εζωνιάσαν μας, έκλεισα τα ματάκια μου τζαι έκαμα τζαι μιαν κρύφήν κουβέντα με τον Ύψιστον.  Δαμαί να δηλώσω ότι εν τζαι είμαι τζαι ιδιαίτερα θρήσκα, αλλά θκυο ππαλιές άρκεψα την προσευχή.  Υποσχέθηκα που λαλείτε, ότι αν μας πάρει τζαι μας φέρει ήρεμα τζαι ωραία, εγώ, με το που εννα στραφώ πίσω στα πάτρια εδάφη, εννα κόψω κάθε είδους καταχρήσεις. 

Ο καλός Θεούλης εκράτησεν τη συμφωνία μας.  Το ταξίδι ήταν πάρα πολλά καλό, τζαι πηαίνοντας τζαι στρεφόμενοι,το αεροπλάνον εν εσούστηκε καθόλου, στα Χανιά επεράσαμεν πολλά ωραία, (παρεπιπτόντως να αναφέρω ότι τα Χανιά ένει τέλεια, αν δεν επήετε να πάτε), επερπατήσαμεν, εγελάσαμεν, εξενυχτήσαμεν, εφάαμεν (τον αγλέορα) τζαι εστραφήκαμεν. 

Στο αεροδρόμιο τον Χανιών, ακολούθησα τη γνωστή διαδικασία:  Ήπια τη βότκα μου, πάντοτε διπλή, είπα τες πελλάρες μου, διασκεδάζοντας/ενοχλώντας τους γύρω μου  (καθ' ότι εν τζαι θέλω τζαι πολλά να μεθύσω), τζαι έννοιωσα έτοιμη να πετάξω.  (Εδώ που τα λέμεν, μετά που ένα-θκυο ποτάκια νοιώθω έτοιμη να πετάσω τζαι μόνη μου πίσω στη Κύπρο, χωρίς αεροπλάνο.)  Εβάλαν μας πάνω, έκατσα τον λατρεμένον μου έτερο δίπλα μου, εζωνιαστήκαμεν τζαι άρκεψα ψιλή κουβεντούα πάλε με τον Θεό.  "Θεγέ μου, εν τζαι εξήχασα τη συμφωνία μας.  Πάρε μας πίσω σώους, αν γίνεται να μεν σουστεί καθόλου το ευλοημένον το αεροπλάνον ακόμα καλλύττερα,  τζαι μεν έσιεις έννοιαν, εννα κρατήσω τζαι εγώ τον λόγον μου".  Έτσι τζαι έγινεν.  Εφτάσαμεν καλά, ήρταμεν σπίτι μας, αναζωογονημένοι, χαλαροί, τζαι ορισμένοι από εμάς, (εγώ δηλαδή) ανακουφισμένοι.

Έσιει που τζείνην την μέρα, ρε παιδί μου, που όντως έκοψα τις καταχρήσεις.  Ούλλες.  Τζαι επειδή οι μόνες καταχρήσεις που κάμνω έχουν να κάμουν με τη μάσαν, βασικά έκλεισα το στόμα μου.  Ούτε που εσκέφτηκα να φάω χωρίς να πεινώ, να τσιμπήσω κανένα ληξιό που εν πρέπει.  Τελικά ήταν τόσον απλό, να κόψω το φαϊ;  Με μιαν υπόσχεση τζαι μόνον;  Λαλείτε να έφτασεν επιτέλους η ώρα που εννα ππέσει τζαι η κωλοπεριφεριάτσα;  

 
Αν εν έτσι, θέκνκιου Γκοτ, Θεκνκιου πλιζ! 

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Η Δήμητρα

Σήμερα ήμουν με άδεια τζαι είπα να πάω για το κολύμπι μου το πρωί αντί το απόγευμα, να ξυμπερτεύκω.  Ήταν ωραία, ησυχία στη πισίνα, έκαμα τη γυμναστική μου τζαι ύστερα εμπήκα λλίο στο steam room για χαλάρωση.  Ήμουν μόνη μου στην αρχή.  Μετά μπήκε ακόμα μια κυρία τζαι επιάσαμεν την κουβέντα.  Σε λλλία λεπτούθκια μπήκε μέσα μια άλλη κυρία που εγνωρίζουνταν φαίνεται με την προηγούμενη, εχαιρέτησεν μας φιλικά τζαι έκατσε μαζί μας.  Τούτην τη γυναίκα έτυχε να την ξαναδώ στη πισίνα, τζαι είσιεν μου κάμει εντύπωση πόσο ευγενικήν φυσιογνωμίαν έσιει.  Επιάσαν που λαλείτε κουβέντα οι δκυο γυναίκες τζαι εγώ επαρακολουθούσα.  Τη δεύτερη γυναίκα την έλεαν Δήμητρα, έτσι την αποκάλεσε η πρώτη.  Εμιλούσαν για δικαίωση, για δικαστήρια, η πρώτη της έλεεν "Εννα το εύρουν που το Θεό Δήμητρά μου" και η Δήμητρα δεν το εδέχετουν τόσο απλά.  Απαντούσε ότι ήθελε να να τη δει τζαι η ίδια τη δικαίωση.  Να δικαιωθεί ο γιός της, τζαι αν δεν τα κατάφερνε στην Κύπρο θα τους πάρει στην Ευρώπη. 
 
Στην αρχή ενόμιζα ότι ο γιος της ήταν στο αεροπλάνο του Ήλιος, ύστερα ενόμισα ότι ήταν στο Μαρί.  Στο τέλος ετόλμησα τζαι ερώτησα την για ποιαν υπόθεση εμιλούσαν.  Η Δήμητρα με ρώτησε αν θυμούμουν μιαν υπόθεση πριν 3 χρόνια για έναν υπολοχαγό που αγκάλιασε μιαν ελαττωματική χειροβομβίδα που επρόκειτουν να κάμει έκρηξη για να γλυτώσει τους στρατιώτες που ήταν κοντά τζαι εσκοτώθηκε.  Ναι εθυμούμουν το, είσιεν μου κάμει εντύπωση η αυτοθυσία του.  Ήταν ο γιός της.  Άρχισεν να μου μιλά για τον Πάμπο της, για το πόσο καλό παιδί ήταν, για το κακό που ήταν να γίνει αν δεν εθυσιάζετουν ο ίδιος, για τις δυσκολίες που της έφερεν το υπουργείο άμυνας τζαι για τα πάμπολα αναπάντητα τηλεφωνήματα που έκαμε για να την αφήσουν να δει το φάκελο της υπόθεσης.  Για το ότι επροσπαθήσαν να φορτώσουν στο Πάμπο της το ατύχημα.  Νοιώθει αγανάκτηση η Δήμητρα για τη συμπεριφορά των αρμοδίων, για τη κυβέρνησή μας, για τον τότε Υπουργό.  Ποιος μπορεί να την αδικήσει.  Εμιλούσεν μου με μιαν αξιοπρέπειαν με μιαν ψυχραιμία τζαι με μιαν ήρεμην αγανάκτηση.  Άκουα την με θαυμασμό για τη δύναμη που έσιει, μετά που τούτο που της έτυχε, να μπορεί να λειτουργεί, για τη δύναμη που έσιει να μιλά για τον Πάμπο της τζαι να μεν κλαίει.  Τζαι ταυτόχρονα εσκέφτουμουν ότι ευτυχώς που είμασταν μες τους ατμούς τζαι εν εθώρεν τα μμάθκια μου που έτρεχαν.  Είπεν μου η Δήμητρα ότι λείπει της ο γιος της, αλλά νοιώθει τζαι πολλά περήφανη για τον Πάμπο της τζαι για την ικανοποίηση που νοιώθει άμαν ακούει τον κόσμο να μιλά για το πόσο λεβέντης ήταν ο γιος της.  Εσυστήθηκα της, είπα της πόσο χάρηκα που την γνώρισα τζαι έφυα, γιατί ένοιωθα ότι εν εμπορούσα να συγκρατήσω άλλο τους λυγμούς μου.

Έφυα συγκλονισμένη.  Τζαι αγανακτισμένη.  Με την ανικανότητα τζαι την αναισθησία τούτων ούλλων που στροτζυλοκάθουνται στις γραφειάτσες τους τζαι αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αρνούνται να προστατεύσουν τον αθώο τον κόσμο, που το μόνο που τους νοιάζει ένει να βουρήσουν να σιεπάσουν την ανικανότητάν τους, να τα ρίξουν στους νεκρούς, τζαι να γλυτώσουν το τομάρι τους.  Οι άχρηστοι!

Νάσαι καλά Δήμητρα, πραγματικά εχάρηκα που σε γνώρισα.  Νάσαι καλά τζαι καλή δύναμη.

 

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Για Μένα

Είμαι πολλά ενθουσιασμένη!  Εκαλέστηκα να παίξω μπλοκοπαιχνίδι!!  Η μπλοκοφίλη μου η Μαρία θέλει να ξέρει 4 πράματα που που θα έκαμνα διαφορετικά στο παρελθόν μου και 4 πράματα που ελπίζω για το μέλλον μου.

Ου Παναγία μου, εν πιο δύσκολον απ' ότι ενόμιζα.  Το λοιπόν, χήαρ γκόους:

1.  Εν θα ήμουν φορτωμένη κόμπλεξ σαν έφηβο και νεαρό άσπρο και παχύ (θα έξερα ότι τελικά ήμουν μια χαρά κορούα τζαι όι η πασιούρτα που ενόμιζα ότι ήμουν) τζαι κατ' επέκταση θα ήμουν πιο φιλική προς τον εαυτόν μου τον γέρημο που ούτε να του μιλήσω εν έθελα, η κατζιάρα!

2.  Εν θα αφήνουμουν τόσον πολλά κατά τη διάρκεια των εγκυμοσύνων μου τζαι ούλλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ούτως ώστε να καταλήξω τελικά τόσο πασιούρτα όσον ενόμιζα τα προηγούμενα χρόνια ότι ήμουν (βλέπε προηγούμενη παράγραφο). κλαψ!

3. Θα επέστρεφα πιο νωρίς που την Αγγλία για να χαρώ λλία χρόνια παραπάνω τη μανούλα μου που τελικά επήρεν μας την η παλλιοαρρώστια πριν την ώρα της.   (παρόλο που ήταν πολύτιμα τα 7 χρόνια που ήμουν δίπλα της μετά που εστράφηκα).

4.  Εν θα έκαμνα το μαλλούδι μου (το χνούδι μου καλύττερα) περμανάν, ημίσιη μου, πέρσι, επειδή ήταν έναν μαύρο χάλι, εν εβλέπουμουν τζαι ήμουν τέλεια "σιέσε μέσα".  Ο μόνος τρόπος να ξαναγίνουν τα μαλλιά μου περμανάν στο μέλλον ένει αν χάσω τα λογικά μου τζαι να με πάρουν οι δικοί μου να μου τα κάμουν για να με βλέπουν τζαι να γελούν.

Έσιει τζιάλλα, αλλά τούτα εν τα πιο σημαντικά νομίζω.  Όσον δε αφορά το μέλλον:

1.  Θα ήθελα να είμαστε υγιείς οικογενιακώς, να ζήσουμεν ως τα βαθκιά γεράματα με τον λατρεμένο μου έτερο τζαι να φύουμεν μαζί μια νύχτα σαν τζοιμούμαστειν.

2. Θα έθελα, πληζ πληζ πληζ Γκοτ, να τα καταφέρω να χάσω τούτα ούλλα τα κιλά που κουβαλώ πάνω μου, έσιει τωρά τόσα χρόνια.

3.  Θα έθελα να απαλλαγώ εντελώς που τα κατάλειπα των κόμπλεξ που είχα μητσιά τζαι που πιάνουν με ακόμα, κάποτε (ειδικά άμαν βρεθώ με κόσμο που εν ηξέρω καλά) τζαι μαννεύκω τέλεια, κλειοστομιάζω τζαι χαμογελώ όπως τον χάχαν επειδή αντρέπουμαι να μιλήσω, ακούεις τζαι εσού!

4.  Θα έθελα να μπορούσα να ελέγχω καλύττερα τα νεύρα μου, που άμαν με πιάνουν (ευτυχώς όι πολλά συχνά) θολώννει ο νους μου, τρέχουν τα μμάθκια μου, τρέχουν οι μύξες μου, ταττεύκω τζαι εν ημπορώ να μιλήσω, με αποτέλεσμαν τζείνος που με ενευρίασεν να μεν έσιει την ευκαιρίαν να αντιληφθεί πόσον ανώττερον, συγκροτημένον τζαι ψύχραιμον άτομον είμαι, στραβάρα μου!

'Ατε τωρά, θα έθελα να μάθω τζαι εγώ παραπάνω για τον Invictus, τη Πρασινάδα, τον Mr White τζαι
το Σμιλι!





Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

το παρκάρισμα και το δίπλωμα του σεντουνιού.

Πέτε μου, να χαρείτε, εσείς που ξέρετε περίτου. 

Να παραθέσω όμως πρώτα τα γεγονότα: 

Έβαλα που λαλείτε πλυντήριο εχτές.  Άπλωσα τα, εμάζεψά τα τζαι ήρτεν τζαι η ώρα να διπλωθούν.  Είχα τζαι σεντόνια.  Είχα τζαι ποτζείνα τα πιο περίπλοκα (από πλευράς διπλώματος) σεντόνια, τζείνα με το λαστιχούι στις γωνιές, τα πουκατινά.  Ο λατρεμένος μου έτερος, πάντοτε πρόθυμος να βοηθήσει, επετάχτηκεν πάνω για να τα διπλώσουμε τζαι αυτομάτως εσυνηδειτοποίησε τι τον επερίμενε τζαι λαλεί μου "Ου παναγία μου, εν ποτζείνα τα παράξενα πάλε; Εν γίνεται να γοράζεις μόνο που τα άλλα, τα απλά;" 

Αφού ρε ετερούιν μου λατρεμένο, εξήγησα σου τόσες φορές. Έτο σιορ!

"Πιάνεις τη γωνιά του ενός λαστιχουθκιού, έτσι μπράβο, πιάνεις τζαι τη γωνιά του άλλου λαστιχουθκιού τζαι φουρκάζεις το ένα πάνω στο άλλο!!! Όι μάνα μου έτσι, φούρκαστα καλά!  Καλά λέμεν!  ούουου!!!  Βάστα τούντην τη μερκά, τζαι φέρμου τη δα τη δική σου!  Έτο, θωρείς; Τωρά εννα διπλώσουμεν δαμέ, εννα διπλώσουμεν τζαι τζιαμέ, τζαι βουαλά!!! Εδιπλώθην μιαν ομορφκιάν!!!  Εκατάλαβες;" 

Το ύφος του τζαι μόνον επιβεβαίωσε μου ότι εν εκατάλαβεν τίποτε, για ακόμα μιαν φορά.  Είσιεν ακριβώς το ύφος που έχω τζαι εγώ άμαν μου εξηγά για οικονομικά θέματα, για τραπεζικά θέματα τζαι ξέρω γιω κουέντες.

Και έρχομαι στο ερώτημα μου:
Πώς γίνετε, εσείς οι άντρες, που καταφέρνετε τόσα πράματα να μεν χωρεί ο νους σας πώς διπλώνεται ένα σεντονούδι.  Ο λατρεμένος μου έτερος για παράδειγμα, μπορεί να παρκάρει μιαν αυτοκινητάρα σε έναν τοπούι που όσο να τη χωρεί.  Τζαι φορτήγα να του δώσεις εννα τα καταφέρει.  Τζαι να διπλώσει έναν σεντονούι, δουλειά του νου λεπτού, να μεν το χωρεί ο νους του σιορ!!! 



Υ.Γ.  Πριν να αρχίσετε να μου λαλείτε ότι οι γεναίτζες εν τα καταφέρνουμεν στις μαστορκές μες το σπίτι, για να σας προλάβω σας ενημερώνω ότι τες παραπάνω μαστορκές εγώ τες κάμνω, (τζαι δεν είμαι η μόνη, ξέρω τζιάλλες).  Τζαι μεν μου πείτε ούτε για το παρκάρισμα επειδή ούτε τζαι τζαμέ υστερώ (τζαι πάλε δεν είμαι η μόνη).  Άτε ολάν, ασπάξιξι, να παραδεχτώ ότι υστερώ λλλίον στα προσπεράσματα, αλλά τούτον κάμνει με πιο πορσεκτικήν οδηγό, τζαι κατ' επέκταση κατά πολύ ανώτερη!!

Thank you please!! 

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Χαζό αρνί!

Σήμερα νοιώθω μιαν αισιοδοξίαν, άλλον πράμα!    Εν τζαι έχω ιδιαίτερο λόγο, τζαι εννα σπάσω τον νού μου να καταλάβω γιατί.  Επειδή αν το αναλύσουμεν το θέμα, άν κοιτάξει γυρόν του το πλάσμαν έρκεται του να πιάσει το λαιμό του να πνιεί!  Το καλοτζαίρι φεύκει, η τρόικα έρκεται απειλητική, οι μισθοί εννα ππέσουν, οι ώρες εννα αυξηθούν όπως και η κωλοπεριφεριάτσα μου που δεν λοαρκάζει με κρίση με τίποτε.

Που την άλλην όμως, έχουμεν την υγεία μας οικογενειακώς, έχουμε τη δουλειά μας, οι κοράκλες ετιμίσαν μας με την παρουσία τους εχτές τζαι ήταν τζαι ευχάριστες (ακόμα τζαι η μητσιά!!!)!  ΑΑΑΑ!!! έτο, τούτον εννάνει.  Επεράσαμεν μιαν πολλά ευχάριστη χαλαρήν Κυριακή εχτές οι 5 μας (ναι ήταν τζαι το δεσμός/συγκάτοικος της κόρης Α/ μάλλον μέλλον γαμπρός μας).

Τελικά εν τζαι θέλει πολλά το πλάσμαν.  Τούτα εν τα πιο σημαντικά πράματα στη ζωή.  Ναν καλά οι αγαπημένοι σου τζαι εσύ, να βρέθεστε όπου βολεύκει τζαι να ευχαριστιέστε την παρέαν ο ένας του άλλου.  Ούλλα τα άλλα εν μουσκουρούθκια.

Υ.Γ. Για νάμαι ειλικρινής, νομίζω ότι βοηθούν και οι μπλοκοφίλοι.  Θένκ γιου έβεριμπόντι!

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Η Κύπρος μας!

Εχάρηκα πάρα πολλά με τα νέα της Πρασινάδας που επαναπατρίζεται.  Καλώς να τη δεχτούμε και πραγματικά της εύχομαι να της έρθουν ούλλα όπως τα ονειρεύεται.

Με τούτην την ευκαιρία, εθθυμήθηκα τζαι τα δικά μου.  Την χαρά που έκαμα άμαν επήραμε την τελική απόφαση να επιστρέψουμεν πίσω που την Αγγλία.  Άντεξα 14 χρόνια μακριά.  Έκαμα οικογένεια, ήμουν, τζαι είμαι, ευτυχισμένη στο γάμο μου.  Αλλά πάντα κάτι μου έλειπεν.  Ελείπαν μου οι δικοί μου, ο ήλιος μας,  το ιδιαίτερο χιούμορ του κυπραίου με τζείνη τη δόση αυτοσαρκασμού που την έχω τζαι εγώ.  ΄Ελειπεν μου ο τόπος μου.  Κατά τη διάρκεια τζείνων των 14 χρόνων ένοιωθα όπως έναν αγριόχορτον που το εξεριζώσαν που το περιβάλλον του τζαι επάλευκεν να προσαρμοστεί τζαμαί που το εσύραν.  Επροσαρμόστηκα εν η αλήθκεια, έμαθα τζαι τα συστήματά τους, τζαι την νοοτροπία τους, αλλά εν ήταν δικά μου, εν ανήκα τζιαμαί.  Τζαι ύστερα που εστραφήκαμεν ένοιωσα ότι ήρτα πίσω τζαμαί που ανήκα.  Τζαι εν ένοιωσα έτσι μόνον εγώ.  Το ίδιον ένοιωσε τζαι ο λατρεμένος μου έτερος τζαι οι κόρες μας, που ήταν τζαι οι τρεις τους γεννημένοι στην Αγγλία. 

Η προσαρμογή μας εν εμπορούσεν να ήταν πιο ομαλή.   Σίουρα κάποια πράματα εν πιο καλά στην Αγγλία, σίουρα έχουμεν πολλά στραβά τζαι σαν χώρα τζαι σαν ράτσα.  Το σιειρόττερόν μας ελάττωμαν εν τούτον.  Ότι δηλαδή μειώνουμεν συνέχεια ότι έσιει να κάμει με την Κύπρο.
 
Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν λόγοι, τζαι για την ανοδιοργάνωση μας σαν κράτος τζαι για τα κόμπλεξ που είμαστεν φορτωμένοι.  Εν μας αφήκαν ποττέ να σηκώσουμεν κκελλέν, να καταλάβουμεν ποιοι είμαστεν, να αρχίσουμε να λειτουργούμεν όπως πρέπει.  Είμαστε πολλά ταλαιπωρημένος τζαι πολλά αδικημένος λαός. 

Έχουμεν όμως τζαι πολλά καλά τα ευλοημένα!  Τζαι τούτα τα καλά μας, συνειδητοποιείς τα άμαν φύεις που την Κύπρο τζαι αρχήσουν να σου λείπουν τζαι εν τα βλέπεις στους ξένους.  Είμαστε φιλοπρόοδοι, κόφκει ο νους μας (εντάξει σε κάποιους φκαίνει τους σε κουτοπονηριά, αλλά εν τζαι είμαστειν ούλλοι το ίδιο), τολμούμεν, εν είμαστεν δειλοί, ακόμα νοιαζόμαστεν για τους δικούς μας τζαι για τους δίπλα μας.  Έχουμεν έναν πανέμορφον τόπο που καλά κάμνουμεν να τον αναδείξουμεν όπως του αξίζει.  Έχουμεν ήλιον τις παραπάνω μέρες του χρόνου.  Τούτον το γεγονός τζαι μόνον, ξυπνά σε, τζαι κάμνει σε να λειτουργείς σωστά.  Ρωτήστε μας τζαι εμάς τους ταλαίπωρους που ζήσαμε στην συννεφκιάν τόσα χρόνια.  Υπάρχει τζαι αναγνωρισμένη ψυχοσωματική πάθηση που προκαλείται από την έλλειψη του ηλιακού φωτός το SAD (Seasonal Affective Disorder).  Δηλαδή πελλανίσκει το πλάσμαν.  Ε! στην Κύπρο αποκλείεται να το πάθεις τούτον.

Όπως η Πρασινάδα, ούτε τζαι εγώ εμετάνιωσα για τα χρόνια που έκαμα στην Αγγλία.  Απέκτησα εμπειρίες που εν θα αποκτούσα διαφορετικά, εδυσκολεύτηκα τζαι τούτον εδυνάμωσέν με, αλλά το πιο σημαντικόν ένει ότι έμαθα να εκτιμώ τον τόπο μου τζαι τους αθρώπους του τόπου μου.

Ακόμα τζαι αν δεν συμφωνείς με τίποτε που τούτα που λέω, νομίζω ότι εν μπορείς να διαφωνήσεις με το ότι, πρέπει επιτέλους να αγαπήσουμεν τζαι να αποδεχτούμεν τζαι τον τόπο μας τζαι τους εαυτούς μας, με τα καλά μας τζαι με τα στραβά μας.  Μόνον έτσι εννα βελτιωθούμεν τζαι εννα δούμεν άσπρη μέρα. 


Εσύ τι νομίζεις;


Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Εννα πελλάνω!

Ας πούμεν ότι εσείς θκυο κόρες.  Τζαι ας πούμεν ότι η μητσιά (που είναι τζαι η πιο τρελλάρα που τες θκυο) σου ανακοινώνει ότι θα πραγματοποιήσει πτήση με το αγόρι της.  Πραγματική πτήση όμως, όι μεταφορική, ρομαντική τζαι ξέρω γιω κουέντες, λόγω έρωτα.  Όι μάνα μου!!! Πτήση με αεροπλάνο.  Μιτσήν αεροπλάνο.  Που πετά. Ψηλά!!! Τζαι πιλοττάρει το ο δεσμός!

 Ε! εμέναν εσυνέβηκεν μου τούτον ακριβώς το πράμαν, πριν λλίες εφτομάδες.  Μόλις μου το είπεν ένοιωσα να παθαίνω απανωτά εγκεφαλικά, εζάωσεν το στόμα μου, εζάωσεν το δειν μου τζαι έπιαν με τζαι νευρικό ττικ!  Επροσπάθησα να διαμαρτυρηθώ, αλλά επειδή είχα τταττέψει τζιόλας, εν έφκαιννεν φωνή.  Ύστερα που λλλίον που ήρτεν o λατρευτός μου έτερος τζαι πατέρα της τζαι είπα του το, αντί να της πει τζείνον που προσπάθησα ανεπιτυχώς να της πω εγώ, ότι δηλαδή "εν έσιεις να πάεις σε καμμιάν πτήση" είπε μου με εκνευριστική ψυχραιμία: "Ε! ποιον εν το πρόβλημα, εννάχουν τζαι εκπαιδευτήν μαζί τους".   Αμάναμουμανούλλα μου!!! έθελα να τους δέρω τζαι τους θκυό.  Να μεν σε πολλοζαλίζω, επήεν στην πτήσην η μητσιά, τζαι που τζείνη την ημέρα επήεν τζαι σε ακόμα 5-6 πτήσεις.  Εκτός αν επέτησε τζιάλλες φορές τζαι εν μας το είπεν καν!  Σήμερα εννα ξαναπετήσει. Ανακοίνωσεν μου το πριν λλλίον.  Εννα κρατώ την αναπνοήν μου πάλε ώσπου να με ειδοποιήσει ότι επροσγειωθήκαν.  Ετο, νοιώθω το τττίκ να κοντοζυγώνει πάλε!!!
 

Τζαι ας υποθέσουμεν περεταίρω, ότι ο δεσμός της  μεγάλη σου της κόρη, που προσφάτως (πριν 2 μήνες συγκεκριμένα) άρχισε να συζεί μαζί της, έθιξε το θέμα του γάμου στον λατρευτό σου έτερο τζαι πατέρα της.  Εν θα σε έπιαννε τζαι δεύτερο τττικ;  I mean σιγά - σιγά ρε κοπέλλια, έναν - έναν.  Να συνέλθουμεν που το πρώτο μουστούνιασμα τζι ύστερις ξαναφακκάτε μας.  Ευτυχώς ο λατρεμένος μου έτερος εν κατά πολύ ψυχραιμότερoς που εμέναν τζαι απάντησεν του ότι, ευτυχώς που εν την κόρη μας που θέλει να παντρευτεί τζαι όι καμιάν άλλην, αλλά σιγά - σιγά να μεν βιαστούν. Καθ' ότι αγαπημένε μου συνμπλόκερ, είμαστειν τζαι μοντέρνοι γονιοί εμείς, στραβάρα μας.   Προτιμούμεν να συζήσουν πρώτα λλίον τζαιρόν να σιγουρευτούν ότι τερκάζουν, τζαι ύστερα ξαναμιλούμεν.  Εν τζαι μητσιοί τζιόλας. 


Αυτά. Εγώ υπέθεσα ότι είχα να υποθέσω.  Το μόνο που έχω να προσθέσω ένει ότι, πλανάται πλάνην οικτράν όποιος γονιός νομίζει ότι εννα ξηπαιθκιώσει ποττέ του.  Έμπης εις τον χορόν,  κουμπάρε, εν τζαι ποσπάζεσαι.  Χορεύκεις ως που ζιείς!!!


  (όι εν είμαι εγώ τούτη)

Πάω για τα ηρεμιστικά μου!

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Ένας φίλος ήρτεν πόψε!

Εντα πιθανότητες υπάρχουν, την ώρα που απλώνεις τα ρούχα τζαι άουτ οφ δε μπλου θυμάσαι μιαν φίλη που είσες στην Αγγλία πριν 11 χρόνια, τζαι που η τελετάια φορά που βρεθήκετε ήταν πέρσι το καλοτζαίρι, τζείνην ακριβώς την ίδια στιγμή λοιπόν που την σκέφτεσαι να σε πιάνει τηλέφωνο η ίδια για να ξαναβρεθείτε;  ΑΑΑ;;;!!! Creepy or what!?!  Τι εν τούντο πράμαν; Εν τηλεπάθεια, εν παράλληλο σύμπαν,εν το υπερπέραν, τι ένει;

Όσον το σκέφτεστε να σας ενημερώσω ότι, εβρεθήκαμεν με τη φιλενάδα μου τζαι τον άντρα της προψές.  Είμασταν πολλά φίλοι οι τέσσερεις μας στην Αγγλία.  Τα μωρά μας ήταν συμμαθητές στο ελληνικό σχολείο, οι ηλικίες μας ετερκάζαν, όπως τζαι το χιούμορ μας τζαι γενικά η αντιλήψεις μας.  Επεθυμούσα την πολλά τη φιλενάδα μου τα πρώτα χρόνια που εστραφήκαμεν πίσω.  Ύστερα επήρεν με η ρουτίνα, ετσίλλησεν με πουκάτω, έκαμα τζαι τζαινούρκες φιλίες, ευρέθηκα με παλιές, τζαι εσταμάτησα να την πεθυμώ τόσο πολλά.  Εσκέφτουμουν την όμως.  Άμαν έμαθα ότι ο παπάς της αρρώστησε τζαι μετά έχασεν τον ετηλεφώνησά της.  Εμιλήσαμεν λλίο.  Ύστερα έχασα τζαι εγώ τη μάμμα μου τζαι έχασα τζαι τα πάταρά μου για λλίον τζαιρό.  Πέρσι που ήρταν Κύπρο για λλίες μέρες ετηλεφωνήσαν μας τζαι εξαναβρεθήκαμεν.  Εχάρηκα πολλά που τους εξαναείδαμεν.  Εν ωραίον να συνειδητοποιείς ότι άφησες το σημάδι σου στη ζωή κάποιου όπως τζαι τζείνος στη δική σου. 

Ήρταν που λαλείτε προψές τζαι εκάτσαμε τζαι εμιλούσαμεν ως τις 2 το πρωί.  Ήταν σαννα τζαι εν εμεσολαβήσαν τόσα χρόνια.  Η μόνη διαφορά ήταν ότι εν είχαμε τα μωρά μαζί μας, γιατί ούτε τζείνους τους ακολουθούν πιον όπως ούτε τζαι εμάς.  Ήρταν δηλαδή οι κόρες μου λλίο για να τους δουν τζαι ύστερα έφυαν. 

Τελικά τούτον εν το νόημα της ζωής ρε παιδί μου.  Οι φίλοι.  Η οικογένεια σου τζαι οι φίλοι σου.  Οι δικοί σου αθρώποι.  Να μπορείς να τους βλέπεις κάθε τόσο τζαι να περνάς καλά μαζί τους. 
 
Νοιώθω ευλογημένη γιατί έχω καλές φίλες που τα μαθητικά μου χρόνια, που τα χρόνια μου στην Αγγλία, τζαι ακόμα 2-3 καλές φιλίες που έκαμα τα τελευταία χρόνια στη δουλειά μου.  Κάμνουν με τζαι νοιώθω πραγματικά πλούσια.  Είμαι πολλά τυχερή.



Ε! εσκεφτήκετε τον γροίφο με το άπλωμα των ρούχων τζαι το τηλεφώνημα; Άραεσου αν ησκεφτώ τζαι τίποτες άλλο εννα φκει; Όπως ας πούμε καμιά προαγωγή, ή τους αριθμούς που εννα κερτήσουν στο λόττο; Α; ΑΑ; 

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Μανούλα μου, νάρτω για καφέ;

Εν μπορώ να βάλω σε λόγια τη χαρά που νοιώθει μια μάμμα όταν το μωρό της, που έννεν μωρό πιον τζαι  έσιει φύει που το σπίτι, αφιερώνει της έστω τζαι μισή ωρούαν κάθε λλίες μέρες.  Τζαι εν  πειράζει, αν επήρε της κόρης της λλίες εφτομάδες μέχρι να την βάλει μέσα στη ρουτίνα της.

Την έννοια του μωρού της έσιει την συνέχεια.  Εν καλά, τρώει σωστά, νοιώθει μοναξιά, νοιώθει ασφάλεια όπως ένοιωθε στο σπίτι το πατρικό, τζιαμέ που  εν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν να της συμβεί οτιδήποτε; 

Τι ένει τούντο πράμαν που κάμνει μια γυναίκα να νοιάζεται για έναν άλλον άθρωπο πολλά παραπάνω από ότι νοιάζεται για τον ίδιο της τον εαυτό;   Που πρώτα εννα σταθεί μεταξύ του μωρού της τζαι του κινδύνου τζαι μετά εννα σκεφτεί αν θα κινδυνέψει η ίδια, που την στιγμή που ξέρει ότι εννα το φέρει στον κόσμο μέχρι τη στιγμή που εννα πεθάνει;  Που παρ' όλο που εννα την απογοητεύσει τζαι εννα την πληγώσει, εννα του βρίσκει πάντα ελαφρυντικά τζαι εννα συνεχίσει να το αγαπά το ίδιο δυνατά;  Που εννα κάμει τόση χαρά που έναν απλό μύνημα στο τηλέφωνο: "Μανούλα μου νάρτω ναμου κάμεις καφέ;"

Νάρτεις μωρό μου καλό!!   Νάρτεις, επειδή εγώ εν θέλω να σου αναστατώνω το πρόγραμμα σου, τζαι περιμένω να μου πεις εσύ πότε θέλεις να με δεις.  Νάρτεις να σε δω ότι είσαι καλά.  Τζαι αν δεν είσαι καλά, τζαι εν θέλεις να μου το πεις εγώ εννα το καταλάβω που τα μμάθκια σου.   Εννα σε περιμένω.




Πάντως τωρά που ξέρω πόση χαρά ένει για μια μάμα να της αφιερώνει λίγο χρόνο το παιδί της,  όταν μεγαλώσει, νοιώθω ήσυχη τζαι ικανοποιημένη που μπορούσα να βλέπω τη μάνα μου καθημερινά, τα τελευταία της χρόνια. 

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Εγώ είμαι τούτη;

Πρόσφατα έφκαλα φωτογραφία για ταυτότητα τζαι εκλογικό βιβλιάριο, τζαι θέλω να κλαίω που το κακό μου.  Ποια ένει σιορ τούτη η πασιά, χωρίς λαιμό, με το αποβλακωμένο ύφος, που προσπαθεί να μου χαμογελάσει που τη φωτογραφία;  Πούντη φινέτσα που ενόμιζα ότι είχα; Πούντο ύφος το τσαχπίνικο; Πούντον λαιμόν τον αγαλαματένιο;  Καλά κάμνω τζαι άμαν δω φωτογραφική βουρώ να χωστώ.  Μα να μεν έχω ούτε δράμι φωτογένεια ρε παιδίν μου;  

Τούτον ένει τελικά.  Εν έχω φωτογένεια.  Γι΄αυτό τούτον το χάλιν ούλλο.  Στην πραγματικότητα είμαι μια τάκκα!!!   Χαίρομαι που το ξεδιαλύναμε το θέμα. 

Ευχαριστώ πολλά για τη βοήθειά σας!

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Στο ... "φυτοφαρμακείο"

Έλειψεν μου που λαλείς το μυκητοκτόνο τζαι εν τζαι το εντομοκτόνο μου προς το τέλος, για τα ψεκάσματα του κήπου.  Εσκέφτηκα το λοιπόν, με το φτωχό και λιγοστό μου μυαλουδάκι, να πάω να γοράσω τζαινούρκα.  Έμπηκα κουνιστή και λυγιστή (όπως άλλωστε το συνηθίζω) στο "φυτοφαρμακείο" ασκοπώ πάς τα ράφκια, βρίσκω ένα μυκητοκτόνο, βρίσκω τζαι ένα εντομοκτόνο, θκιαβάζω ενταμπου γράφουν πάνω, κάμνουν μου (είπα) τζαι πάω, πάντα κουνιστή και λυγιστή, να τα πιερώσω.   Κούνια που με κούναγε!!!

Φ - (Φυτοφαρμακοποιός)
Α - (Άσπρο και παχύ)

Φ-  "Για ποιο σκοπό τα θέλεις;" ήρτεν η αρώτηση αμίληκτη! 
Α- "Ε! για τον κήπο" με ύφος εξίσου ηλίθιο όσο τζαι απορημένο
Φ- "Αν εν για το γρασίδι, τούτον πρέπει να συνδυαστεί με έναν άλλο, σε τόση δοσολογία, για το σκουλουκούι, τζαι το άλλο πρέπει να συνδυαστεί με έναν άλλο σε άλλη δοσολογία για λίπασμα, αλλά πριν να τα κάμεις τούτα πρέπει να σύρεις τζαι ποτούτον, 12 ώρες πριν.  Αλλά για τα υπόλοιπα, θα ψεκάσεις με τούτον, .... μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα!,"
Α- "???;;;???"
Φ- ".... μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλα...!!!"
Α- "Α παναγία μου, εν τζαι μια κοπή λεφτά τούτα ούλλα!! Τζαι εν τζαι έχω τόσες ώρες να ψεκάζω!"
Φ- "Εννα σου κάμω έκπτωση.  Τζαι αν θέλεις νάσιεις κήπο πρέπει να τον φροντίζεις!"
Α- "Μπορείς να μου τα γράψεις σε παρακαλώ ενταλόης εννα τα συνδυάζω" δαμέ εθώρουν τζαι λλίον χαμέ που την αντροπή μου για την ανικανότητά μου ως κηπουρίνα τόσα χρόνια.
Φ- "Καααλόοοο!" νομίζω ότι σε τούτο το σημείο είδα το σήμα του ευρώ να γυρίζει μες τα μμάθκια της.

Να μεν σε ζαλίζω με λεπτομέρειες, που λαλείς, επιέρωσα 52.60 ευρωπουλλάκια (με έκπτωση παρακαλώ) είπα της τζαι "εφκαριστώ πολλά" που ...μου έπιασε τον κώλο (για να μεν πω εκαταχούφτωσέν με), εφορτώθηκα 3 σακούλες φάρμακα τζαι πήρα τον δρόμο του γυρισμού. 

Έννεν πολλά καλά;

Αν δεις μιαν κατάπελλην να βαστά 2-3 ψεκαστήρκα τζαι να ψεκάζει που τα άγρια χαράματα ως το βούττημα του νήλιου, εγώ είμαι.  Το άσπρο και παχύ σου! Να σου ζήσω!


Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Αγκαλιούαν λέμεν!

Αγαπώ σε πολλά.  Είσαι η ζωή μου.  Είσαι το φως των αμμαθκιών μου.  Αλλά άμαν σου λαλώ ότι θέλω μιαν αγκαλιούαν, εν τούτο μόνο που θέλω.  Μιαν αγκαλιούαν.  Μεν με χουφτιάζεις, μεν με πασπατεύκεις.  Δως μου μόνον μιαν αγκαλιούαν πλιζ.  Άτε το πολλύ πολλύ τζαι έναν φιλούιν.  Χωρίς γλώσσαν όμως Α!  Άλλην φορά, αν θέλεις, κρεμμούμαστειν τζαι που τους πολυελαίους.  Αλλά τωρά όι, ρε αγάπη.  Τωρά θέλω μόνον μιαν αγκαλιούαν.  Ασπαξιξι σιορ, τζαι ένα φιλικό τταππούρισμα στη ράσιη.  Ως τζαμέ.

Ξέρω το ότι είμαι μια καρατακκάρα (;?!;), μια ακαταμάχητη γκομενάρα(;?!;), αλλά εννά πρέπει να συγκρατηθείς μπροστά στη γοητεία μου, για σήμερα και μόνον.

Φκαριστώ πολλά για την κατανόηση.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Τα μωρά μου.

Τα μωρά μου εν η ζωή μου ούλλη.  Εντάξει ενει τζαι ο "έτερος" μου η ζωή μου.  Τζείνος ένει πράγματι το έτερο μου ήμιση.  Η αδερφή ψυχή μου. 

Δαμέ όμως θέλω να μιλήσω για τα μωρά μου. Τις κοράκλες μου.  Εν τζαι μωρά πιον, εν κοπέλες.   Είμασταν μιτσιοί που τες εκάμαμεν.  Είμασταν πέρα μανισιοί μας, εν είχαμεν βοήθεια καθόλου.  Εδυσκολευτήκαμεν εν η αλήθκεια.  Αλλά επροσπαθήσαμεν να τους δώσουμε αρχές τζαι αγάπην.  Πολλήν αγάπην.  Είμαστε πάντα δίπλα τους να τες στηρίξουμεν σε ότι θέλουν να κάμουν.

Η αγάπη που τους έσιεις εν τζαι λλιανίσκει άμαν μεγαλώσουν.  Ούτε τζαι οι έννοιες σου.  Τζείνες σίουρα πολλυνίσκουν.  Τι κάμνεις όμως άμαν ξέρεις ότι αντί να κάτσει η κόρη σου να μιλήσει μαζί σου προτιμά να σου σερβίρει μια ψευκιά, για να ξυμπερτεύκει;  Τζαι με το φεύκει που το σπίτι για να ξεκινήσει νέα ζωή με το αγόρι της, συμπεριφέρεται σαννα τζαι εξήχασεν σε; Τι κάμνεις άμαν νοιώθεις ότι η άλλη σου η κόρη αντιμετωπίζει το σπίτι σαν το ξενοδοχείο, έρκεται μόνον για να σου αφήσει τα λερωμένα της, να πιάσει καθαρά ρούχα τζαι να ξαναεξαφανιστεί; 

Εν τούτα τα μωρά μου που ήταν ούλλον αγάπη, που επεριμέναν νάρτει η Κυριακή για να κάτσουμεν ούλλοι μαζί να κάμουμεν παρέα, να αστειέψουμεν, να πούμεν τα νέα μας;  Μεν με παρεξηγήσετε, εν τζαι θέλω να μεν ξηκολλούν που πάνω μου.  Θέλω τες να προχωρήσουν με τη ζωή τους, να ερωτευτούν, να κάμουν φιλίες, να ταξιδέψουν.  Ούτε τζαι έχω απαίτηση να μου δκούν αναφορά για ότι κάμνουν.  Αλλά όι τζαι να συμπεριφέρουνται σαννα τζαι εν έχουν γονιούς.  Τούτον πληγώνει πολλά.  Εδέχτηκα το όμως.  Εν τζαι μπρορώ να κάμω τζαι τίποτε άλλο.  Συνεχίζω μόνο να είμαι δαμέ αν με χρειαστούν τζαι ελπίζω φκούμεν αλόβυτοι που τούντη δύσκολη φάση.

Άτε, είπα τα τζαι έπνασα. 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

αντράπου τζαι λλίον κόρη μου!

Εντάξει κόρη μου,

είπαμεν αφού τζερνούν οι αδερφάρες σου, να φάεις.  Να μεν στερηθείς.  Εφέραν πίτσα ομπρός σου; φάε.  Αλλά φάε 1 κομμάτι, 2 κομμάτια άτε 3 σιορ να σπάσει η πέτρα.  Αλλά εσού μάνα μου έφκαλες το όξινο. Έχασες την μέτρα ύστερα που το 4ο κομμάτι.  Τζαι εν σε κάνεν τούτον, έθελες μου τζαι επιδόρπια (για την χώνευση μίσσιη μου, μη χέ!).  Τζαι δουκισσούδα, τζαι τσισκέηκ, τζαι ποτζείνο το άλλο το ωραίο με το συμιδάλλιν τζαι τα κοτσινούθκια ποπάνω!

Ε! τζοιμάσαι τη νύχτα;  Εν τζοιμάσαι.  Πόσα να αντέξει η στομάχα σου.  Αν είσιε στόμα τόσα χρόνια ήτουν να σε εξυτίμαζεν.  Αλλά ηύρεν άλλον τρόπο.  Έδωκεν σου τζαι εκατάλαβες ούλλη νύχτα, τζαι πολλά καλά να σου κάμει!  Να πήξει η βάκλα σου (που όσον πάεις στοιβάζεις την περίτου).  Στο κάτω κάτω χρυσή μου, λάβε υπόψην σου ότι εν είσαι τζαι πιπίνι.  'Αρχισεν ο ταλαίπωρος ο οργανισμός σου τζαι διαμαρτύρεται.

Ως τζαι ο έταιρος σου που εν σου λαλεί ποττέ του τίποτε, σήμερα το πρωί που είσιες το κακό σου το χάλι, αντί να σου συμπαρασταθεί εθύμωσέν σου.  Αντί για άσπρο και παχύ, εν πασιουρτοπασιύ που πρέπει να σε λέσειν.  Πάρτο απόφασην ολάν επιτέλους τζαι κλείστο τζειντο στόμα σου!  Έλεος!!!!

Α! τζαι μπάι δε γέη, χιλιόχρονες οι αδερφάρες σου! 


Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Κκελλέες μέσα!

Εστράφημεν (όπως ελάλεν η γιαγιά μου η παφιτού) που τες διακοπές μας. Τούτον ήτουν, short and sweet.  Επεράσαμεν 4 μέρες στη ... γενέθλεια γή, την ωραία Λεμεσό, τζαι ήταν τέλεια.  Αποφάσισα ότι εν θα με πείραζεν καθόλου αν τελικά επαρέμεινα λεμεσιανή.  Αλλά δεν ήταν τυχερό.  Όπως έλεεν η μάμμα μου, άμμαν εθυμάτουν τι της έκαμε ο λατρεμένος της πρώην και νυν και αεί πατερούλης μου, "έπιαν μας τζαι έφερεν μας Λευκωσία τζαι έφυεν τζαι άφηκεν μας".   'Εμεινεν μου τζαι αήπιν που τούντην υπόθεση.  'Αμαν με ρωτούν πόθθεν είμαι μαννεύκω, περίτου που το συνηθισμένον μου.  Ενηξέρω τελικά αν είμαι Λεμεσιανή η Χωραϊτισσα.  Σίουρα "είμαι το άσπρο και παχι και είμαι καλά!"

Πάντως, τωρά που το σκέφτουμαι, εγύρισα τον κόσμο, η άτιμη.  Από Λεμεσό στη Λευκωσία, από Κύπρο στην Αγγλία τζαι πίσω πάλε, μέχρι και Αθήνα έκαμα ένα φεγγάρι.  Τζαι την κυπριήλλα εν εκατάφερα να την φκάλω που πάνω μου, ούτε κατά διάνοια.  Αλλά τούτον εν άλλο θέμα. 

'Ατε κοπέλλια, κκελλέες μέσα.  Τζαι που Δευτέρας πίσω στη ρουτίνα.  Εργασία και χαρά. Ε! Τζαι λίη δίαιτα εν θα έβλαφτε.  Πέρκιμον τα καταφέρω τζαι μείνω άσπρο και παχί στο όνομα μόνο και όχι στη ... χάρη.

wish me luck everybody!  (ένας - ένας όμως, μεν κουντιέστε)