Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Αγκαλιούαν λέμεν!

Αγαπώ σε πολλά.  Είσαι η ζωή μου.  Είσαι το φως των αμμαθκιών μου.  Αλλά άμαν σου λαλώ ότι θέλω μιαν αγκαλιούαν, εν τούτο μόνο που θέλω.  Μιαν αγκαλιούαν.  Μεν με χουφτιάζεις, μεν με πασπατεύκεις.  Δως μου μόνον μιαν αγκαλιούαν πλιζ.  Άτε το πολλύ πολλύ τζαι έναν φιλούιν.  Χωρίς γλώσσαν όμως Α!  Άλλην φορά, αν θέλεις, κρεμμούμαστειν τζαι που τους πολυελαίους.  Αλλά τωρά όι, ρε αγάπη.  Τωρά θέλω μόνον μιαν αγκαλιούαν.  Ασπαξιξι σιορ, τζαι ένα φιλικό τταππούρισμα στη ράσιη.  Ως τζαμέ.

Ξέρω το ότι είμαι μια καρατακκάρα (;?!;), μια ακαταμάχητη γκομενάρα(;?!;), αλλά εννά πρέπει να συγκρατηθείς μπροστά στη γοητεία μου, για σήμερα και μόνον.

Φκαριστώ πολλά για την κατανόηση.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Τα μωρά μου.

Τα μωρά μου εν η ζωή μου ούλλη.  Εντάξει ενει τζαι ο "έτερος" μου η ζωή μου.  Τζείνος ένει πράγματι το έτερο μου ήμιση.  Η αδερφή ψυχή μου. 

Δαμέ όμως θέλω να μιλήσω για τα μωρά μου. Τις κοράκλες μου.  Εν τζαι μωρά πιον, εν κοπέλες.   Είμασταν μιτσιοί που τες εκάμαμεν.  Είμασταν πέρα μανισιοί μας, εν είχαμεν βοήθεια καθόλου.  Εδυσκολευτήκαμεν εν η αλήθκεια.  Αλλά επροσπαθήσαμεν να τους δώσουμε αρχές τζαι αγάπην.  Πολλήν αγάπην.  Είμαστε πάντα δίπλα τους να τες στηρίξουμεν σε ότι θέλουν να κάμουν.

Η αγάπη που τους έσιεις εν τζαι λλιανίσκει άμαν μεγαλώσουν.  Ούτε τζαι οι έννοιες σου.  Τζείνες σίουρα πολλυνίσκουν.  Τι κάμνεις όμως άμαν ξέρεις ότι αντί να κάτσει η κόρη σου να μιλήσει μαζί σου προτιμά να σου σερβίρει μια ψευκιά, για να ξυμπερτεύκει;  Τζαι με το φεύκει που το σπίτι για να ξεκινήσει νέα ζωή με το αγόρι της, συμπεριφέρεται σαννα τζαι εξήχασεν σε; Τι κάμνεις άμαν νοιώθεις ότι η άλλη σου η κόρη αντιμετωπίζει το σπίτι σαν το ξενοδοχείο, έρκεται μόνον για να σου αφήσει τα λερωμένα της, να πιάσει καθαρά ρούχα τζαι να ξαναεξαφανιστεί; 

Εν τούτα τα μωρά μου που ήταν ούλλον αγάπη, που επεριμέναν νάρτει η Κυριακή για να κάτσουμεν ούλλοι μαζί να κάμουμεν παρέα, να αστειέψουμεν, να πούμεν τα νέα μας;  Μεν με παρεξηγήσετε, εν τζαι θέλω να μεν ξηκολλούν που πάνω μου.  Θέλω τες να προχωρήσουν με τη ζωή τους, να ερωτευτούν, να κάμουν φιλίες, να ταξιδέψουν.  Ούτε τζαι έχω απαίτηση να μου δκούν αναφορά για ότι κάμνουν.  Αλλά όι τζαι να συμπεριφέρουνται σαννα τζαι εν έχουν γονιούς.  Τούτον πληγώνει πολλά.  Εδέχτηκα το όμως.  Εν τζαι μπρορώ να κάμω τζαι τίποτε άλλο.  Συνεχίζω μόνο να είμαι δαμέ αν με χρειαστούν τζαι ελπίζω φκούμεν αλόβυτοι που τούντη δύσκολη φάση.

Άτε, είπα τα τζαι έπνασα. 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

αντράπου τζαι λλίον κόρη μου!

Εντάξει κόρη μου,

είπαμεν αφού τζερνούν οι αδερφάρες σου, να φάεις.  Να μεν στερηθείς.  Εφέραν πίτσα ομπρός σου; φάε.  Αλλά φάε 1 κομμάτι, 2 κομμάτια άτε 3 σιορ να σπάσει η πέτρα.  Αλλά εσού μάνα μου έφκαλες το όξινο. Έχασες την μέτρα ύστερα που το 4ο κομμάτι.  Τζαι εν σε κάνεν τούτον, έθελες μου τζαι επιδόρπια (για την χώνευση μίσσιη μου, μη χέ!).  Τζαι δουκισσούδα, τζαι τσισκέηκ, τζαι ποτζείνο το άλλο το ωραίο με το συμιδάλλιν τζαι τα κοτσινούθκια ποπάνω!

Ε! τζοιμάσαι τη νύχτα;  Εν τζοιμάσαι.  Πόσα να αντέξει η στομάχα σου.  Αν είσιε στόμα τόσα χρόνια ήτουν να σε εξυτίμαζεν.  Αλλά ηύρεν άλλον τρόπο.  Έδωκεν σου τζαι εκατάλαβες ούλλη νύχτα, τζαι πολλά καλά να σου κάμει!  Να πήξει η βάκλα σου (που όσον πάεις στοιβάζεις την περίτου).  Στο κάτω κάτω χρυσή μου, λάβε υπόψην σου ότι εν είσαι τζαι πιπίνι.  'Αρχισεν ο ταλαίπωρος ο οργανισμός σου τζαι διαμαρτύρεται.

Ως τζαι ο έταιρος σου που εν σου λαλεί ποττέ του τίποτε, σήμερα το πρωί που είσιες το κακό σου το χάλι, αντί να σου συμπαρασταθεί εθύμωσέν σου.  Αντί για άσπρο και παχύ, εν πασιουρτοπασιύ που πρέπει να σε λέσειν.  Πάρτο απόφασην ολάν επιτέλους τζαι κλείστο τζειντο στόμα σου!  Έλεος!!!!

Α! τζαι μπάι δε γέη, χιλιόχρονες οι αδερφάρες σου! 


Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Κκελλέες μέσα!

Εστράφημεν (όπως ελάλεν η γιαγιά μου η παφιτού) που τες διακοπές μας. Τούτον ήτουν, short and sweet.  Επεράσαμεν 4 μέρες στη ... γενέθλεια γή, την ωραία Λεμεσό, τζαι ήταν τέλεια.  Αποφάσισα ότι εν θα με πείραζεν καθόλου αν τελικά επαρέμεινα λεμεσιανή.  Αλλά δεν ήταν τυχερό.  Όπως έλεεν η μάμμα μου, άμμαν εθυμάτουν τι της έκαμε ο λατρεμένος της πρώην και νυν και αεί πατερούλης μου, "έπιαν μας τζαι έφερεν μας Λευκωσία τζαι έφυεν τζαι άφηκεν μας".   'Εμεινεν μου τζαι αήπιν που τούντην υπόθεση.  'Αμαν με ρωτούν πόθθεν είμαι μαννεύκω, περίτου που το συνηθισμένον μου.  Ενηξέρω τελικά αν είμαι Λεμεσιανή η Χωραϊτισσα.  Σίουρα "είμαι το άσπρο και παχι και είμαι καλά!"

Πάντως, τωρά που το σκέφτουμαι, εγύρισα τον κόσμο, η άτιμη.  Από Λεμεσό στη Λευκωσία, από Κύπρο στην Αγγλία τζαι πίσω πάλε, μέχρι και Αθήνα έκαμα ένα φεγγάρι.  Τζαι την κυπριήλλα εν εκατάφερα να την φκάλω που πάνω μου, ούτε κατά διάνοια.  Αλλά τούτον εν άλλο θέμα. 

'Ατε κοπέλλια, κκελλέες μέσα.  Τζαι που Δευτέρας πίσω στη ρουτίνα.  Εργασία και χαρά. Ε! Τζαι λίη δίαιτα εν θα έβλαφτε.  Πέρκιμον τα καταφέρω τζαι μείνω άσπρο και παχί στο όνομα μόνο και όχι στη ... χάρη.

wish me luck everybody!  (ένας - ένας όμως, μεν κουντιέστε)

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Ψέκασε ολάν!!!

Ψέκασε γιέ μου, τζαι εγίνην ο φραμός σου γέριμος!!  Όι τίποτε άλλον δηλαδή, αλλά κολλάς μου τζαι τα δικά μου σιορ!!!

Εγώ, κυρία, η πρώτη κηπουρίνα, κάθε τσιμπίν κρατώ τα ψεκαστήρκα τζαι ψεκάζω τζαι εσού δηλαδή επειδή βαρκέσαι, να μου χαλάς ούλλες μου τις προσπάθειες!!! άγια ολάν που τζαμαί.

Πιάσε ολάν να ψεκάσεις να τελειώννουμεν.  Ειδεμή θα αναγκαστώ να προβώ σε ενέργειες που δεν θα επιθυμούσα.  Καθ' ότι είμαι γλυκειά και ευγενική γειτόνισσα, αλλά έσιει τζ΄η υπομονή τα όρια της.

Άτε να δούμεν Α!!!!!!!!!

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

ούφφου!!

Μόλις εκαταβρόχθησα θκυο πιάτα χωριάτικα μακαρόνια με κάααμποσο τρίμμα και κέτσαπ.  Έχω όμως βάσιμες υποψίες ότι η διαιτολόγος μου δεν θα συμφωνούσε απόλυτα με αυτή μου την κίνηση.

Ούφφφφουυυυυ!!! Αλόπως εννα μείνω "άσπρο και παχύ" για πάντα. Εντάξει, εν είμαι τζαι τόσο "άσπρο" τελευταίως λόγω ηλιοθεραπείας, αλλά το "παχύ" διατηρώ το με ευβλάβεια! 

Ενταμπο να κάμω;  Ααα;;;;

'Ενα πελάνωωωω!@!#!!!!

Κλαψ, σνιφφφφ, σπαραγκουάκ!!!!

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

ΚΑΛΩΣ ΜΕ!!

Ξαφνικά εβρέθηκα μέσα σε ένα άδειο σπίτι, που μέχρι πρόσφατα έσφυζε από ζωή τζαι αλόπος εκακοφάνηκε μου.  Εγώ που νόμιζα ότι όταν θα "ξειπαίθκιωνα" 'ήταν να ξανανιώσω.  Ε! εν εξανάνιωσα, εν πράμαν;

Μακάρι ναν καλά τα "μωρά" μου τζαι εγώ εννα συνηθίσω, που εννα μου πάει;
Ένα παραπονούδιν έχω το πάντως!  Σαννα τζαι εξυχάσαν με, σαννα τζαι εν με πεθυμούν καθόλου!

Είμαι τυχερή όμως που έχω τον "έτερον μου" που εν τζαι ο κολλητός μου. Εν τζαι είμαι τζαι αχάριστη.

Είπα όμως να πω το παράπονο μου να φκει που πάνω μου. 

Φκαριστώ σας πολλά για την κατανόηση. 

Άτε γεια. Χ