ήρτεν τζαι έφυεν

Ήρτεν η αδερφάρα μου η μιτσιά που τα μαύρα τα ξένα. (καλά μεν φανταστείτε, εν που την Αθήνα που ήρτεν).  Έμεινεν μαζί μας, αφού έχουμε τωρά τζαι δωμάτιο όφκερον.  Εμάζεψα την οικογένειαν ούλλην μητσιούς μεγάλους την πρώτην μέρα, ήταν τζαι Κυριακή τζαι εβόλευκεν.  Βασικά είμασταν η άλλη η αδερφάρα, με τους λατρεμένους μας τζαι τα "μωρά" μας μαζί με τους χαρτωμένους / δεσμούς τους.  Ήταν τέλεια, ελπίζω να το εχάρηκαν τζαι οι υπόλοιποι όσον το εχάρηκα εγώ.  Έτσι μου εφάνηκεν πάντως γιατί αρκήσαμεν πολλά να το διαλύσουμεν.  Ύστερα εν τζαι επολλοείδαμεν την.  Έκαμνεν τζείνη τα δικά της, εβουρούσαμεν τζαι εμείς να προλάβουμεν τη ρουτίνα μας εβρεθούμασταν λλίον ποδά - ποτζεί. 

Το θέμαν ένει ότι είχα την ευκαιρία να την περιποιηθώ λλλίον μαμμαδίστικα, γιατί έχω την έννοια της που ένει ποτζεί μόνη της.  Εμαήρεψα της τα φαγιά της που της αρέσκουν, επίνναμεν τον  καφέ μας μαζί την ώρα που εστρέφετουν  που τους γυρούς της.  Ως τζαι τα χριστουγεννιάτικα έφκαλα τα τζαι εστολίσαμεν το σπίτι μαζί γιατί έτσι έθελεν.  Ήταν λλλίες οι μέρες που έμεινεν τζαι έτσι εν επρολάβαμεν να εκνευρίσουμεν πολλά η μια την άλλην.  Υποσυνείδητα νομίζω ότι εμπήκα λλίον στο ρόλο της μακαρίτισσας της μανούλας μας.

Απόλαυσα το όμως.  Σιέρουμαι που της έκαμα τα χαττίρκα.  Παρόλο που εν είμαι πολλά της αγκαλιάς τζαι του κανατζέματος όπως ένει τζείνη, έιμαι σίουρη ότι ξέρει το ότι αγαπώ την τζαι εννα είμαι πάντα δαμέ αν με χρειαστεί. Μακάρι να ένει καλά τζαι να προσέχει, παρόλο που ο νούς της εν πάνω που την κκελέν της.

Τούτη η σχέση μεταξύ αδερφών ένει ανεκτίμητη κατά τη γνώμη μου.  Ελπίζω και εύχομαι οι κόρες μου μεγαλώνοντας να έχουν η μια την έννοια της άλλης τζαι να συνεχίσουν να αγαπιούντε παρόλο που ένει διαφορετικοί χαρακτήρες όπως είμαστεν εγώ με την αδερφάρα μου την μιτσιά την τρελλάρα.