Τελικά πρέπει να είμαι πολλά τούβλον. Εν τζαι εξηγείται διαφορετικά. Είμαι τόσον χρονών γεναίκα (καλά μεν φανταστείς, στο άνθος μου, τζαι νακκουρίν παραπάνω) τζαι να απογοητεύκουμαι ρε κουμπάρε τόσον πολλά κάθε φορά που τους γύρω μου!!!
Δηλαδή, εντάξει, εμεσολαβήσετε για να μου φορτώσετε τη δουλειά που εν έχω ιδέα πώς θα την κάμω αφού εν εξαναασχολήθηκα, εντάξει, επαίξετε πελλόν τζαι εχωστήκετε μές τα γραφεία σας χωρίς να πείτε ρε χαζοβιόλα άσπρη και πασιούρτα, κάμε την δουλειά αλλά αν θέλεις να σου εξηγήσουμεν κάτι ρώτα μας (αφού εσείς ξέρετε την σωστή διαδικασία τα ευλοημένα). Αλλά όι ρε κουμπάρε να μου κατεβάζεις τζαι μούτρα (ειδικά εσύ που είσαι μέσα σε τζείνεις που εθεωρούσα παραπάνω που απλή συνάλελφο) επειδή εζήτησα μιαν μικρή τζαι ασήμαντη βοήθεια για κάτι άλλο, που εν υπήρχεν περίπτωση να προλάβω διαφορετικά. Δηλαδή τι άλλο να κάμω; Να μπήξω τζαι ένα σκουπόξυλο μες στον κώλο (με το μπαρδόν) αφού βουρώ που βουρώ πάνω κάτω σαν την πελλλή, να σκουπίζω τζιόλας τα πατώματα;
Τελικά όμως, εν τζαι εν άσιημα να συμβαίνουν τέθκια πράματα, γιατί εκτιμάς τους λλίους που δείχνουν την αξία τους, που ένει η φωνή της λογικής τζαι έχουν διάθεση να σε βοηθήσουν αντί να σε εκμεταλλευτούν. Γειά σου ρε Κολόνα πάλε. Καλά λέω εγώ ότι είσαι η διαλεχτή της παρέας. Αγαπώ σε πολλά.
ουπς! Κοκκίνισα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈ τα μέλια που στάαααασουν.
Και γω αγαπώ σε.
Πάντως δεν σου κρύβω ότι και γω απογοητεύτηκα...
Εν πειράζει. Όσον ζούμεν μαθαίνουμεν. Έντολόης το ελαλούσαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; «γηράσκω αεί διδασκόμενος»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔαμέ εν έσσει αντροπή. Στείλε email και με CC το διευθυντή/μάστρο whatever και με ευγενικό αλλά σταθερό ύφος πες συνάδελφοι είμαι σίγουρη πως μπορώ να έχω τη βοήθειά σας άλλωστε εργαζόμαστε όλοι για το καλό της εταιρείας...
ΑπάντησηΔιαγραφήμπούρδες μεν αλλά το κάνεις να φαίνεται ότι είναι για τη δουλειά όχι για σένα, πράγμα που με δυσκολία θα μπορούν να πουν όχι.
Έτσι έκαμα, αλλά εν εσκέφτηκα να το στείλω τζαι στον μάστρο. Είπαμεν, τούβλον ούσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθκεια ένει ότι εν είπαν όχι μεν, εκατέβασαν μουτράκλες δε! Άστα χέστα.
συχωά σκέφτουμαι ότι οι σχέσεις οι συναδελφικές εν οι χειρότερες στο είδος. Ένιξερεις πόθεν θα σου έρτει κάθε φορά. Και plus στο εργασιακό περιβάλλον φκένει ο εγωισμός του καθενός σε 100πλάσιο βαθμό, εντάξει εν τζαι λέω ότι εν υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά οι παραπάνω φκάλουν ένα ανταγωνισμό και έναν αρνητισμό για καλή συνεργασία που στην τελική εν για να φκεί ένα αποτέλεσμα που εν για το γενικό καλό. Άστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί όμως ρε παιδί μου να συμβαίνει τούτον το πράμαν; Εν τόσο απλό να συνεργαστείς με τον άλλον. Δούνε και λαβείν, απλά. Τίποτε άλλον. Εν κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήa kala! eidika sta sxoleia pou eimai toso jairo den yparxei etsi prama! synergasia jai aspra aloga! mono karfwma jai agios o Theos! den eisai moni sou..jai nai en krima..polla krima
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζαι το σιειρόττερο Dagger μου ένει ότι κάμνουν σου το τζαι συνάδελφοι που εν το περιμένεις που λλλόου τους. Ξεκινάς επιφυλακτικά, μετά φιλεύκεις μαζί τους, αρχίζεις να τους εμπιστεύκεσαι τζαι μιαν καλήν πρωίαν φέρνουν σου την πισώπλατα τζαι φέρνεις τον νού σου. Τουλάχιστον εμένα έτσι μου ήρτεν. Δε βαριέ, υγεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσπρούλα μου, δε βαριέσαι κόρη μου, υγεία να υπάρχει. Εγω 35 χρόνια τα έφαγα στη μάπα αυτά. Αλλά όταν βγαίνεις στη σύνταξη τα ξεχνάς όλα και σκέφτεσαι μόνο αν θα πάρεις τον άλλο μήνα τη σύνταξη. χαχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά φίλη μου
έχεις δίκαιο. Δεν είναι και τόσο σημαντικά αυτά. Μετά τη πρώτη απογοήτευση από τη συμπεριφορά των "φίλων" σου, μετά σου περνά και πας πάρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφή