Η μάνα μου.

Τη μανούλα μου έχασα την πριν σχεδόν 5 χρόνια.  Κάθε μέρα σκέφτουμαι την τζαι λείπει μου πολλά. Παρ' όλο που έν είμαι μωρόν, έσιει περιπτώσεις που νοιώθω ότι μόνο τζείνη θα μπορούσε να με γαληνέψει τζαι να με συμβουλέψει σωστά. 

 

Η μάνα μου ήταν μια γυναίκα όπως οι περισσότερες κυπραίες της γενιάς της, αφοσιωμένη στην οικογένεια της.  Ήταν που πολλά φτωσιήν οικογένειαν αλλά εκατάφερεν να τελειώσει το σχολείο άριστα με υποτροφία (τότε έπρεπε να πληρώσεις για να πάεις γυμνάσιο).  Είσιεν πολλές ευκαιρίες να έσιει μιαν καλή δουλειά εκτός σπιθκιού, αλλά επροτίμησεν να περάσει τη ζωή της σαν μια απλή νοικοκυρά.  Ήταν καλή σχεδόν, σε ό,τι έκαμνεν, στη μαγειρική στο ράψιμο στις χειροτεχνίες.  Αλλά ήταν ένα μαύρο χάλι στο οδήγημα.  Απέφευγεν πάσι θυσία τα round-abouts και τις δεξιές στροφές από αλτ.  Στο παρκάρισμα δε, ήταν ένα δράμα.

Εμεγάλωσεν μας τζαι τες τρεις με αρχές, επροσπάθησεν να μας βοηθήσει να αναπτύξουμεν η κάθε μια τα ταλέντα μας, ήταν πάντα τζιαμέ για μας, αλλά το τι ήταν το χαρακτηριστικό της ήταν η αφοσίωση τζαι η λατρεία που είσιεν στο παπά μας.  Όταν μετά που 20 χρόνια γάμου ο παπάς μου άφησεν την για κάποιαν άλλην, έχασε τη γη κάτω που τα πόθκια της.  Έκαμεν πάρα πολλύ τζαιρό να έβρει τον εαυτόν της.  Αλλά με το που εσηκώθηκεν ήταν μια άλλη γυναίκα. 

Ήβρεν δουλειά σε ένα διαφημιστικό γραφείο, τζαι τζαμέ έκαμεν φιλίες που εκράτησαν μέχρι το τέλος της ζωής της τζαι που της εστάθηκαν σαν αδερφές στα δύσκολα που ήταν να έρτουν στο δρόμο της μετά.  Ανέπτυξεν το ταλέντο της στη ζωγραφική, εγέμωσεν μας τα σπίθκια μας με πίνακες της.  Επροέκυψαν μας μποέμισσα, επροέκυψεν μας χορκοϋρα, επροέκυψαν μας ανήσυχο πνεύμα, επροέκυψαν μας μια γυναίκα ζωντανή με δίψα για ζωή με λεπτό τζαι έξυπνο χιούμορ. 

Όταν επαναπατρίσθηκα, μετά 14 χρόνια στην Αγγλία, η μάμμα μου είσιεν ήδη διαγνωσθεί με καρκίνο στα 58 της τζαι εν μας εδιούσαν τζαι πολλές ελπίδες.  Συγκεκριμένα μας είπαν ότι λίγους μήνες θα άντεχε.  Επείσμωσεν όμως, επάλεψεν τζαι άντεξεν σχεδόν 8 χρόνια.   Μέσα σε τζείνα τα 8 χρόνια, εν έκατσεν να κλαίει τη μοίρα της.  Εσυνέχισεν τη ζωή της όσο πιο καλά εμπορούσεν.  Ήταν πιο δραστήρια που τους υπόλοιπους μας που είχαμεν την υγεία μας.  Εμάζευκεν τα εγγόνια της στη βεράντα του σπιθκιού της τζαι επαίζαν χαρτιά, τζαι πάντα εγέλαν τους τζαι εκέρδηζεν. Εζωγράφιζεν με τες ώρες, εσυνέχισεν να πηαίνει δουλειάν, έφκαινεν πολλά συχνά με τες φίλες της, εταξίδευκεν.  Θυμούμαι ότι 2 χρόνια πριν την χάσουμεν, μετά από μιαν δύσκολη φάση τζαι παραμονή της στην Αροδαφνούσα, τζαιμέ που την είχαν ξεγραμμένην εκατάφερεν τζαι εστάθηκεν στα πόθκια της, εταξίδεψεν με τες φίλες / συναδέλφισσες της στην Θαϋλάνδη τζαι επήεν τζαι σε σαφάρι, καβαλλούριν πάνω σε ελέφανταν.  'Οποτε εστρέφετουν που κάποιο ταξίδι, επρογραμμάτιζεν το επόμενο.  Συνήθως εμεσολαβούσεν κάποια υποτροπή της νόσου, έκαμνεν μια σειρά χημειοθεραπείες, έφερνεν το νού της τζαι εγιολλάρισκεν πάλε.  Συχνά έλεεν ότι θα έθελεν να ήταν πουλλί, για να ταξιδεύκει που χώρα σε χώρα χωρίς να κουβαλά βαλίτσες τζαι να καθυστερεί σε αεροδρόμια τζαι μασκαραλλίκια.

Παρ' όλο που ήταν άρρωστη, ήταν η χαρά μου να περνώ ώρες μαζί της.  Ακόμα τζαι όταν ήταν στο κρεββάτι του πόνου, έκαμνε μας τζαι εγελούσαμεν με το χιούμορ της, με τον τρόπο που είσιεν να μας επιπλήττει σαννα τζαι είμασταν ακόμα μωρά τζαι να μας βάλλει στη θέση μας.  Ήσιεν απαιτήσεις τζαι που τες τρεις μας. Έθελεν να είμαστεν πάντα ευγενικές, να είμαστεν καλιεργημένες, να είμαστε καλές νοικοκυρές, να είμαστε δραστήριες.  Αλλά εκαμάρωνεν μας τζιόλας όπως κάθε μάνα καμαρώνει τα παιθκιά της.

Η μάνα μου ήταν πάντα της αξιοπρεπής, ακόμα τζαι στα πιο δύσκολα της τζαι πάντα εσκέφτετουν τον δίπλα της.  Όταν ήταν στο ογκολογικό για θεραπεία τζαι έβλεπεν κάποιον νεαρό που ήταν στη ίδια μοίρα, ελυπάτουν αφάνταστα τζαι παρόλη την ταλαιπωρία της τζαι τους πόνους της έλεεν "εγώ έζησα τη ζωή μου, είμαι ευχαριστημένη, τούτο το μωρό τι να πει!".  Στην κηδεία της η εκκλησία εγέμωσεν ασφυχτικά που κόσμο που την ήξερε προσωπικά, που την αγαπούσεν τζαι που την εκτιμούσεν.  Τζαι θυμούμαι λλίες μέρες μετά, επήρεν τηλέφωνο ο ογκολόγος της την αδερφή μου για να τη συλλυπηθεί τζαι της είπε πόσο αξιοθαύμαστη τζαι αξιοπρεπής ήταν μέχρι το τέλος.  "Η μητέρα σας ήταν μια κυρία" της είπε. 

Εν μπορώ να εκφράσω σε λόγια πόσο περήφανη νοιώθω για την μάνα μου.  Έδωσεν μας πολλά μαθήματα ζωής. Είμαι πολλά τυχερή που την είχα στη ζωή μου, που ήταν ο άθρωπος που εδιαμόρφωσεν το χαρακτήρα μου.  Αν της μοιάζω έστω τζαι στο ελάχιστον θα είμαι πολλά ευχαριστημένη.

Η μάμμα μου ήταν μια δυναμική, έξυπνη γυναίκα της εποχής της τζαι του τόπου μας.  Ήταν όπως ένει πολλές άλλες κυπραίες.  Βλέπω την πολλά συχνά σε πολλές κυπραίες που συναντώ. Ήταν τζείνη που με έμαθε να αγαπώ το φύλο μου, τζαι να εκτιμώ τον δίπλα μου.

Νά σαι καλά μανούλα μου όπου τζαι νάσαι.  Λείπεις μας πολλά.