Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Εννα πελλάνω!

Ας πούμεν ότι εσείς θκυο κόρες.  Τζαι ας πούμεν ότι η μητσιά (που είναι τζαι η πιο τρελλάρα που τες θκυο) σου ανακοινώνει ότι θα πραγματοποιήσει πτήση με το αγόρι της.  Πραγματική πτήση όμως, όι μεταφορική, ρομαντική τζαι ξέρω γιω κουέντες, λόγω έρωτα.  Όι μάνα μου!!! Πτήση με αεροπλάνο.  Μιτσήν αεροπλάνο.  Που πετά. Ψηλά!!! Τζαι πιλοττάρει το ο δεσμός!

 Ε! εμέναν εσυνέβηκεν μου τούτον ακριβώς το πράμαν, πριν λλίες εφτομάδες.  Μόλις μου το είπεν ένοιωσα να παθαίνω απανωτά εγκεφαλικά, εζάωσεν το στόμα μου, εζάωσεν το δειν μου τζαι έπιαν με τζαι νευρικό ττικ!  Επροσπάθησα να διαμαρτυρηθώ, αλλά επειδή είχα τταττέψει τζιόλας, εν έφκαιννεν φωνή.  Ύστερα που λλλίον που ήρτεν o λατρευτός μου έτερος τζαι πατέρα της τζαι είπα του το, αντί να της πει τζείνον που προσπάθησα ανεπιτυχώς να της πω εγώ, ότι δηλαδή "εν έσιεις να πάεις σε καμμιάν πτήση" είπε μου με εκνευριστική ψυχραιμία: "Ε! ποιον εν το πρόβλημα, εννάχουν τζαι εκπαιδευτήν μαζί τους".   Αμάναμουμανούλλα μου!!! έθελα να τους δέρω τζαι τους θκυό.  Να μεν σε πολλοζαλίζω, επήεν στην πτήσην η μητσιά, τζαι που τζείνη την ημέρα επήεν τζαι σε ακόμα 5-6 πτήσεις.  Εκτός αν επέτησε τζιάλλες φορές τζαι εν μας το είπεν καν!  Σήμερα εννα ξαναπετήσει. Ανακοίνωσεν μου το πριν λλλίον.  Εννα κρατώ την αναπνοήν μου πάλε ώσπου να με ειδοποιήσει ότι επροσγειωθήκαν.  Ετο, νοιώθω το τττίκ να κοντοζυγώνει πάλε!!!
 

Τζαι ας υποθέσουμεν περεταίρω, ότι ο δεσμός της  μεγάλη σου της κόρη, που προσφάτως (πριν 2 μήνες συγκεκριμένα) άρχισε να συζεί μαζί της, έθιξε το θέμα του γάμου στον λατρευτό σου έτερο τζαι πατέρα της.  Εν θα σε έπιαννε τζαι δεύτερο τττικ;  I mean σιγά - σιγά ρε κοπέλλια, έναν - έναν.  Να συνέλθουμεν που το πρώτο μουστούνιασμα τζι ύστερις ξαναφακκάτε μας.  Ευτυχώς ο λατρεμένος μου έτερος εν κατά πολύ ψυχραιμότερoς που εμέναν τζαι απάντησεν του ότι, ευτυχώς που εν την κόρη μας που θέλει να παντρευτεί τζαι όι καμιάν άλλην, αλλά σιγά - σιγά να μεν βιαστούν. Καθ' ότι αγαπημένε μου συνμπλόκερ, είμαστειν τζαι μοντέρνοι γονιοί εμείς, στραβάρα μας.   Προτιμούμεν να συζήσουν πρώτα λλίον τζαιρόν να σιγουρευτούν ότι τερκάζουν, τζαι ύστερα ξαναμιλούμεν.  Εν τζαι μητσιοί τζιόλας. 


Αυτά. Εγώ υπέθεσα ότι είχα να υποθέσω.  Το μόνο που έχω να προσθέσω ένει ότι, πλανάται πλάνην οικτράν όποιος γονιός νομίζει ότι εννα ξηπαιθκιώσει ποττέ του.  Έμπης εις τον χορόν,  κουμπάρε, εν τζαι ποσπάζεσαι.  Χορεύκεις ως που ζιείς!!!


  (όι εν είμαι εγώ τούτη)

Πάω για τα ηρεμιστικά μου!

6 σχόλια:

  1. Η μάνα μου τώρα θα σου έλεγε πως στατιστικά τα αεροπλάνα τρακάρουν λιγότερο από οχήματα του δρόμου και δει μηχανές...άρα να χαίρεσαι μέσα στην λύπη σου. Όσο για το θέμα της συγκατοίκησης, πιστεύω πως είναι το καλύτερο πράγμα και για τους δύο. Θα δούνε και τα καλά και τα κακά, έτσι η απόφαση για το παραπάνω βήμα θα είναι πιο σίγουρη...

    Αν ψάχνεις κάτι πιο δυνατό από ηρεμιστικά, προμηθεύουμε φάρμακα από την ψυχιατρική πτέρυγα του Νοσοκομείου...υπομονή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νάσαι καλά για τα καθυσηχαστικά σου λόγια. Τα λέω και εγώ συνέχεια στον εαυτό μου πέρκειμον τα εμπεδώσω. Όσο για τη ψυχιατρική πτέρυγα και τα φάρμακα της, εννα τα χρειαστώ τζαι τα θκυο αν δεν πείσω τον εαυτό μου να ηρεμήσει!!! Πάντως το ότι εσταμάτησα να ανησυχώ όταν φεύγουν εκτός Λευκωσίας, νομίζω μπορεί να εν καλό σημάδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. hahahah να σου γνωρίσω την δική μου την μάμα. το καλό αφηκες την να πάει στην πτήση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μου την γνωρίσεις, να πούμε τα δικά μας. Εμείς οι μανούλες καταλαβαινόμαστε!

      Διαγραφή
  4. Κατάλαβα, έχω πολύ δρόμο μπροστα μου...ευτυχως που εν μιτσιες ακόμα οι δικές μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή