Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

αντράπου τζαι λλίον κόρη μου!

Εντάξει κόρη μου,

είπαμεν αφού τζερνούν οι αδερφάρες σου, να φάεις.  Να μεν στερηθείς.  Εφέραν πίτσα ομπρός σου; φάε.  Αλλά φάε 1 κομμάτι, 2 κομμάτια άτε 3 σιορ να σπάσει η πέτρα.  Αλλά εσού μάνα μου έφκαλες το όξινο. Έχασες την μέτρα ύστερα που το 4ο κομμάτι.  Τζαι εν σε κάνεν τούτον, έθελες μου τζαι επιδόρπια (για την χώνευση μίσσιη μου, μη χέ!).  Τζαι δουκισσούδα, τζαι τσισκέηκ, τζαι ποτζείνο το άλλο το ωραίο με το συμιδάλλιν τζαι τα κοτσινούθκια ποπάνω!

Ε! τζοιμάσαι τη νύχτα;  Εν τζοιμάσαι.  Πόσα να αντέξει η στομάχα σου.  Αν είσιε στόμα τόσα χρόνια ήτουν να σε εξυτίμαζεν.  Αλλά ηύρεν άλλον τρόπο.  Έδωκεν σου τζαι εκατάλαβες ούλλη νύχτα, τζαι πολλά καλά να σου κάμει!  Να πήξει η βάκλα σου (που όσον πάεις στοιβάζεις την περίτου).  Στο κάτω κάτω χρυσή μου, λάβε υπόψην σου ότι εν είσαι τζαι πιπίνι.  'Αρχισεν ο ταλαίπωρος ο οργανισμός σου τζαι διαμαρτύρεται.

Ως τζαι ο έταιρος σου που εν σου λαλεί ποττέ του τίποτε, σήμερα το πρωί που είσιες το κακό σου το χάλι, αντί να σου συμπαρασταθεί εθύμωσέν σου.  Αντί για άσπρο και παχύ, εν πασιουρτοπασιύ που πρέπει να σε λέσειν.  Πάρτο απόφασην ολάν επιτέλους τζαι κλείστο τζειντο στόμα σου!  Έλεος!!!!

Α! τζαι μπάι δε γέη, χιλιόχρονες οι αδερφάρες σου! 


2 σχόλια: